تاکسی‌رانان شهر کابل می‌گویند که پولیس ترافیک با آزارواذیت فرصت کار را از آن‌ها می‌گیرد.
این تاکسی‌رانان می‌گویند که در هیچ نطقۀ شهر کابل ایستگاهی برای تاکسی‌ها و موترهای خطی وجود ندارد و زمانی که در چهارراه‌ها برای برداشتن «سواری» توقف می‌کنند، ترافیک‌ها دست به آزارواذیت آن‌ها می‌زنند.
آزارواذیت‌های پولیس‌های ترافیک بسته به این‌که چه‌قدر عصبانی هستند، فرق می‌کند؛ لگد زدن به موتر، زدن موتر با دندۀ برقی، دشنام دادن به راننده‌ها، پنجر کردن تایر و جریمۀ نقدی.
یکی از این تاکسی‌رانان که نمی‌خواهد نامش گرفته شود، به سلام‌وطندار می‌گوید که در برخی موارد، پولیس ترافیک به آن‌ها پیشنهاد می‌کند تا به جای پرداختن ۳۰۰ افغانی جریمه به دولت، ۱۵۰ افغانی به آن‌ها بپردازند و از شر جریمه خلاص شوند.
هم‌چنان شماری از این تاکسی‌رانان می‌گویند که در بیشتر موارد پولیس‌های ترافیک مؤظف در چهارراه‌ها آن‌ها را با برگه‌های تقلبی‌یی که خودشان چاپ کرده اند، جریمه می‌کنند.
سیستم پرداخت جریمۀ ترافیک افغانستان هنوز بانکی نشده و راننده‌هایی که برگۀ جریمه دریافت می‌کنند، باید پول را جابه‌جا به آن‌ها تحویل دهند.
اما جنرال اسدالله، مدیر ترافیک کابل با آن‌که وجود «مشکلاتی» در کار پولیس ترافیک را می‌پذیرد، موجودیت برگه‌های تقلبی را رد می‌کند. او می‌گوید که آن‌ها برای بهبود کار پولیس ترافیک، روند تغییروتبدیل ترافیک‌های سطح شهر را آغاز کرده اند.
مدیر ترافیک کابل هم‌چنان می‌گوید که پولیس‌های ترافیک حق برخورد «ناسالم» با شهروندان و درگیر شدن با راننده‌ها را ندارند؛ اما برای جلوگیری از بندش خیابان‌‌ها، نباید به آن‌ها اجازه دهند در چهارراه‌ها و خیابان‌های پررفت‌وآمد توقف کنند. به همین دلیل، به آن‌ها برگۀ جریمه می‌دهند تا دیگر در چهارراه‌ها توقف نکنند.
با آن‌که ترافیک افغانستان بیش از یک سده پیشینه دارد، اما شهر کابل به عنوان پایتخت کشور هنوز فاقد زیرساخت‌های شهری معیاری و سیستم حمل‌ونقل شهری مدرن است. شهر کابل تاکنون ایستگاه‌های شهری ندارد و افزون بر آن، تعداد زیادی از جاده‌های این شهر از سوی مقام‌ها و اداره‌های دولتی و زورمندان بسته شده اند.
اما تنها پولیس‌های ترافیک نیستند که قانون را زیر پا می‌کنند و وظیفۀ‌شان را به درستی انجام نمی‌دهند؛ تخطی از قوانین ترافیکی، در میان بیشتر راننده‌های این شهر تبدیل به مُد شده است.
