17 میلیون دالر سرمایۀ ریاست تجارت و صنایع در گروگان وزارت مالیه

مسؤولان ریاست تجارت و صنایع ولایت غزنی می‌گویند، وزارت مالیه 17 میلیون دالر پول اختصاص یافته به صنایع دستی این ولایت را نمی‌پردازد. این پول را شورای وزیران از بودجۀ سال 1394 به هدف زنده ساختن 20 هنر دستی در غزنی اختصاص داده بود.

حسین عارفی، رییس تجارت و صنایع غزنی به سلام‌وطندار می‌گوید که آن‌ها چندین‌بار از وزارت‌های مالیه و تجارت خواسته اند تا دربارۀ سرنوشت این 17 میلیون دالر به آن‌ها معلومات دهند؛ اما پاسخ‌های این وزارتخانه‌ها هرگز قناعت‌بخش نبوده است. سلام‌وطندار نظر وزارت مالیه را نیز در این باره جویا شد؛ جواب وزارت این بود که همه چیز به ریاست تجارت و صنایع ولایت غزنی توضیح داده شده است.

آقای عارفی می‌گوید که 10 میلیون دالر این پول، برای صنایع قالین‌بافی، تارریسی و رنگ‌آمیزی و 7 میلیون دالر دیگر آن، برای صنایعی مانند مس‌گری، خامک‌دوزی، پوستین‌دوزی، گلیم‌بافی و جوال‌بافی تخصیص داده شده بود.

رییس تجارت و صنایع غزنی هم‌چنان می‌گوید که در حال حاضر مواد خام صنایع دستی این ولایت به پاکستان می‌رود و به سود این کشور استفاده می‌شود. به گفتۀ وی روزانه به میزان ده تُن پشم ولایت غزنی به پاکستان فرستاده شده و در صنایع نخ‌رسی این کشور مورد استفاده قرار می‌گیرد.

آقای عارفی می‌گوید که سرمایه‌گذاری بر روی صنایع دستی، در کنار این‌که باعث حفظ ارزش‌های فرهنگی غزنی می‌گردد، زمینۀ‌کار را نیز برای بیشتر خانواده‌های نیازمند فراهم می‌سازد.

صنایع مس‌گری، چرم‌گری و قالین‌بافی غزنی از صنایع برتر این ولایت است که با نقش‌و‌نگاری‌های زیبا، در بازارهای مسکو و واشنگتن عرضه می‌شوند. اما در حال حاضر تنها نام این هنرها و پیشه‌ها باقی مانده و جای آن‌ها را اشیاء پلاستکی کشورهای چین و پاکستان گرفته است.

امیر محمد مرد کهن‌سالی است که پیشۀ آبا و اجدادی اش مس‌گری بوده، اما اکنون و در این آشفته‌بازار، به دلیل نبود سرمایه و بازار خریدوفروش، در خانه‌اش مس‌گری می‌کند. امیر محمد دست‌رنجش را برای فروش به شهر آورده، اما از نبود بازار بسیار ناراضی است و می‌گوید، در سالیان پیش، هم‌مسلکانش در حدود 100 دکان در بندر حکیم صاحب و 20 دکان در شهر کهنه داشتند و کارشان فقط مس‌گری بود. همه چیز را مس‌گران می‌ساختند و به هیچ ابزار و وسیله‌یی که از خارج کشور وارد شود، نیازی نبود. اما امروزه فقط سه دکان مس‌گری در تمام راستۀ بازار باقی مانده که آن‌ها نیز بازارشان کساد است.

صنایع دستی و معماری شهر غزنی که زمانی شهرت جهانی داشت و فرهنگ دیرینۀ غزنویان را به نمایش می‌گذاشت، امروزه تنها بخش بسیار ناچیزی از تولیدات این ولایت را تشکیل می‌دهد. صنعت‌گران غزنی نگرانند که اگر برای تقویت صنایع دستی این ولایت کاری صورت نگیرد، شاید به زودی تمامی صنایع این ولایت نیست‌ونابود شود.