جمعی از دختران و پسران جوان یک سال پیش یک گروه کتابخوانی راهاندازی کردند و هر هفته پس از مطالعۀ کتاب، اندوختههایشان را با یکدیگر در میان میگذاشتند.
اکنون این گروه دست به ابتکاری دیگر زده و کارزار کتابخوانی خیابانی را راهاندازی کرده است.هدفشان ترویج فرهنگ کتابخوانی در جامعه، به ویژه در میان نسل جوان است و قصد دارند این کارزار را به مکتبها و دانشگاهها نیز بکشانند.
مجیبالرحمان فیضی، یکی از اعضای این گروه میگوید، تشکیل چنین گروههایی برای ترویج فرهنگ کتابخوانی موثر است زیرا در مدت سی سال گذشته کمتر در این عرصه کار شده است.
اما شماری از نویسندگان هرات بر این باورند که فرهنگ مطالعه زمانی در یک جامعه نهادینه میشود که مردم به ضرورت مطالعه پی ببرند و در جستوجوی پرسشهایی باشند که سالها برای شان بیپاسخ مانده است.
مسعود حسنزاده، شاعر میگوید، افرادی که اهل مطالعهاند، دوست دارند جایی باشد تا اندوختههایشان را در اختیار دیگران قرار دهند؛ اما چنین جا یا جمعی در افغانستان وجود ندارد. به گفتۀ آقای حسنزاده، تشکیل چنین گروههایی میتواند زمینۀ گفتوگو میان نخبگان و شهروندان را مهیا سازد.
گروههای کتابخوانی در کشور همزمان با اوجگیری و همهگیرشدن استفاده از انترنت و شبکههای اجتماعی تشکیل میشوند. با این حال به وضوح مشخص است که در رقابت میان گروههای کتابخوانی و شبکههای اجتماعی در جذب جوانان، این انترنت است که بازی را پیروزمندانه به پیش میبرد.