ازدواجی وقف عبور از چیزهای ظاهرن دوست‌داشتنی

ازدواج‌کردن در افغانستان برای اکثریت مردم، اکنون تبدیل به اتفاقی متناقض شده است: به همان اندازه که جوانی برای رسیدن به این مرحله رؤیاپردازی می‌کند، از آن هراس نیز دارد: زیرا هزینه‌یی که این ازدواج بر دوش جوان‌ها و خانواده‌های آن‌ها می‌گذارد، چیزی نیست که در یک وضعیت اقتصادی نابسامان، به‌سادگی بتوان از عهده‌ی آن برآمد. از وجود طویانه‌های بی‌مورد تا خرید طلا و برگزاری مراسم ازدواج در سالون‌های گران‌قیمت، سطح این هزینه را به‌معنای واقعی کلمه تا حد کمرشکنی بالا برده است.

با این حال اما، دو جوان ترکمنی اخیرن از این سد به‌گونه‌ی دیگری عبور کرده‌اند. آن‌ها برای این‌که بتوانند به تحصیل‌شان ادامه بدهند، ازدواج‌شان را به ساده‌ترین شکل جشن گرفتند. راستش اما ادامه‌ی تحصیل تنها دلیل این تصمیم برای آن‌ها نبوده است.

خاطره یکتا، دختری پر از دغدغه، شور و هیجان؛ در ماهای گذشته با پسری از قوم ترکمن نامزد شد و همراه با مهدی پویان، نامزدش، از هند به کابل آمدند تا با هم ازدواج کنند.

آن‌ها که هردو در مقطع دکتورای روابط بین‌الملل در یکی از دانشگاه‌های هند تحصیل می‌کنند، تا حدی می‌دانند که در جهان به‌شدت ناآرام کنونی، با واقعیت‌ها، ناگزیری‌ها و سنت‌های دیرپا چگونه باید برخورد کنند.

خاطره به سلام‌وطندار می‌گوید دوست دارد با انتخاب رویکردی خاص به زندگی‌اش، بتواند الگویی ارائه بدهد تا خیل عظیمی از جوان‌ها صرفن به این دلیل که از وضعیت اقتصادی مناسبی برخوردار نیستند، سال‌ها منتظر و ناامید از ازدواج نمانند، اگرچه پشت سر گذاشتن یک مانع سنتی کاری چندان ساده نیست.

مراسم ازدواج خاطره و مهدی، سراپا رنگ‌وبوی فرهنگی داشت و در آن نه‌فقط خانواده‌های دو جانب، بلکه تعداد زیادی از شاعران، فرهنگیان و اهل تئاتر نیز شرکت جسته بودند.

مریم عطایی، خواهر خاطره است. او برای اشتراک در مراسم ازدواج خواهرش، از لندن آمده است و می‌گوید هزینه‌ی سفر فرزندان و شوهرش را به کسانی خواهند پرداخت که باید درس بخوانند اما توانش را ندارند.

پیش‌تر قانونی برای جلوگیری از مصارف گزاف عروسی‌ها در پارلمان کشور به تصویب رسید. واقع اما این است که در میان خانواده‌ها، هنوز قانون از اعتبار چندانی برخوردار نیست. بنابراین، ازدواج در چنین فضایی کماکان با وحشت و هیجان همراه است. اما به‌نظر می‌رسد کاری که خاطره و مهدی کرده‌اند، معنایش این است که به دیگران نشان بدهند ممکن است اغلب چیزها تنها تا زمانی برای‌مان دوست‌داشتنی یا عبورناپذیر جلوه کند که واقعن قصد نکرده‌ایم ازشان عبور کنیم: هزینه‌های سرسام‌آور در مراسم ازدواج یکی از همان چیزهای ظاهرن دوست‌داشتنی، اما در واقع بیهوده و باطل است.