بر بنیاد گزارش سازمان جهانی کار و بنیاد واک فری، بیشتر بردگان مدرن عصر امروزی را زنان و کودکان تشکیل میدهند؛ این گزارش گفته است که 71 درصد بردگان عصر امروزی را زنان و 25 درصد دیگر را کودکان تشکیل میدهند.
با آنکه قانون بردهداری 100 سال پیش غیرقانونی اعلام شد؛ اما پدیدۀ بردهداری کاملاً از بین نرفت، بلکه با عنوان جدید که به آن بردهداری عصر مدرن گفته میشود، ادامه یافت.
در قرنهای پانزدهم تا نوزدهم میلادی و در اوج بردهداری، در جهان تنها 13 میلیون برده وجود داشت، اما اکنون تعداد بردههای عصر جدید به بیش از 40 میلیون تن میرسند که نشاندهندۀ افزایش سه برابری این پدیده است. بردههای عصر مدرن، کارگرانیاند که خلاف میلشان به کارهای شاقه و طاقتفرسا در بدل مزد اندک گماشته میشوند.
بر بنیاد گزارش سازمان جهانی کار و بنیاد واک فری، 11 درصد بردگان عصر مدرن (4.8 میلیون تن)، مورد سوء استفادۀ جنسی قرار میگیرند که 99 درصد شامل زنان تنفروش است.
بیش از 4 میلیون تن در شماری از کشورهای جهان به گونۀ رسمی به عنوان برده برای کار در مزرعه استخدام میشوند و در شماری از کشورها کودکان بردگی را از پدران و مادران خود به ارث میبرند. به گونۀ نمونه، در کشور موریتانیا اگر مادر برده باشد کودک او نیز برده به دنیا میآید.
بیشترین شمار بردهها در قارههای آفریقا و آسیا دیده میشود و کشورهای کوریای جنوبی، ایریتریا، بروندی، آفریقای مرکزی، افغانستان، موریتانیا، پاکستان، کبودیا و ایران به ترتیب در هر هزار تن 104، 93، 40، 22، 22، 21 و سه کشور اخیر 16 برده در هر هزار شهروند خود دارند.
بر بنیاد گزارشها، زورمندان و ثروتمندان سالانه 150 میلیارد دالر از راه بردهداری سود میبرند که این رقم 30 برابر بیشتر از سود بردهداری در قرنهای 18 و 19 است.
قابل یادآوریست که بیشترین سود را بردهداران جنسی میبرند و سودی که از این راه نصیب بردهدار میشود سالانه 36 هزار دالر از هر برده است.
قدیمیترین سند مربوط به بردهداری قانون حمورابیست که در چندین ماده به قوانین بردهداری اشاره کرده است. مفهوم بردهداری در طول تاریخ در مناطق مختلف معانی متفاوتی داشته است. در قرن هجدهم و نوزدهم، بردگی در آمریکا و هند غربی به معنای کارگری در مزرعه و کارگران خانگی بوده است.
تجارت برده تا قرن نوزدهم در اروپا و آمریکا رواج داشت. آبراهام لینکن، شانزدهمین رئیس جمهوری آمریکا، برای اولین بار اعلامیۀ لغو بردهداری را در سال ۱۸۶۳ صادر کرد و در همان ایام از خود جملۀ ماندگاری به جا گذاشت: «هرگز در طول عمرم مانند امروز به درستی کاری که انجام میدهم، ایمان نداشتهام.»