بر بنیاد گزارش‌ها، کابل در فهرست ده شهر آلودۀ جهان، پس از دهلی‌نو در هند قرار گرفته است. نگاهي به چشم‌انداز شهر كابل، به خوبي گوياي تیره‌گی هوای شهر و فضاي آلودۀ آن است.
به گفتۀ شهروندان، کابل هیچ شباهتی به پایتخت ندارد. كابل، شهري خاك‌آلود است كه ذرات معلق خاك، با آلوده‌گي‌هاي ناشي از دود موترها و ديگر آلاينده‌های محیط زیستی، درهم مي‌آميزد.
استفاده از چوب و سنگ‌های سوخت در حمام‌ها، نانوایی‌ها، کوره‌های خشت‌پزی و کارخانه‌ها، سبب گردیده تا غلظت آلودهگی هوا در کابل به صورت بی‌سابقه‌یی بیش‌تر شود.
از سوی دیگر، تراکم بیش از حد نفوس در پایتخت، سبب بروز مشکلات زیادی، از جمله ازدیاد وسایط حمل‌و‌نقل و تولید مواد دودزا شده است.
آلوده‌گي‌هاي زيست محيطي پایتخت، تنها به آلوده‌گي هوا محدود نمي‌شود؛ تولید انبوه زباله‌های شهري که به صورت معیاری جمع‌آوری و دفع نمی‌شوند نیز بر این آلوده‌گی‌ها افزوده است.
غلام محمد ملکیار معین مسلکی ادارۀ ملی محیط زیست، می‌گوید که هوای کابل، بیش‌تر به دلیل افزایش ذرات معلق در هواست. ملکیار می‌افزاید، 65 درصد جاده‌های کابل آسفالت نیستند و این موضوع سبب گردیده تا هوای کابل همواره غبارآلود باشد.
آقای ملکیار، فقر شدید جامعه را نیز یکی دیگر از دلایل افزایش آلودهگی هوای پایتخت می‌داند و می‌گوید: 56 درصد مردم افغانستان، زیر خط فقر زنده‌گی می‌کنند و به دلیل نداشتن امکانات گرمایشی معیاری در فصل زمستان، بیش‌تر از مواد سوختی دودزا مانند چوب و یا ذغال‌سنگ استفاده می‌کنند.
ادارۀ ملی محیط زیست کشور، به تازه‌گی دستگاه سنجش آلودهگی هوا را راه‌اندازی کرده و قادر است تامیزان افزایش یا کاهش آلودهگی هوا را در پایتخت بسنجد.
ادارۀ ملی محیط زیست، گزارش مبنی بر گنجانده شدن نام کابل در میان ده شهر آلودۀ جهان را رد می‌کند و می‌گوید: «تا سال 2013 امکان این وجود داشت که کابل در این فهرست قرار گیرد، اما در جریان یک سال گذشته، آن‌ها طرح های خوبی را برای محو آلودهگی هوای کابل و دیگر ولایات روی دست گرفتند».
به هرحال، افزایش آلودهگی هوای پایتخت، به شدت بر روی حفظ سلامتی و صحت مردم تأثیر منفی گذاشته است. به نظر می‌رسد که نه شهرداری کابل و نه هم ادارۀ ملی محیط زیست، هیچ‌کدام طرح مشخص و مدونی برای کاهش آلودهگی هوا روی دست ندارند.
