محمدآصف که رانندۀ ریکشا بود، هر روز عصر پیش از تاریک شدن هوا به خانه بر می‌گشت، اما روز بیستم دسمبر سال 2019 شب فرارسیده بود و آصف هنوز به خانه برنگشته بود، والدینش نگران بودند. در همان روز صدها مسلمان در شهر میرانت در شمال هند، محل زنده‌گی خانوادۀ آصف، علیه قانون جدید شهروندی تظاهرات کرده و با پولیس درگیر شده بودند. ساعت 10 همان شب فردی عکس جسد آصف را که در واتس‌اپ دست‌به‌دست می‌شد به والدینش ارسال کرد. در این عکس دهن آصف باز و شکاف سرخ رنگی بر سینه‌اش دیده می‌شد. پدر آصف میگوید، مردی که پسرم را به شفاخانه انتقال داد، شاهد بوده که پولیس بر آصف شلیک کرده است.
علیم انصاری که همسایۀ آصف بود، در یکی از رستورانت‌های شهر کار می‌کرد. در روز تظاهرات، مالک رستورانت دروازۀ رستورانتش را زودتر بست و انصاری را به خانه فرستاد. انصاری در راه خانه بود که به سرش شلیک شد. برادرش سلام‌الدین میگوید، گلوله جمجه‌اش را شکافته و از سوی دیگر سرش خارج شده بود. ویدیویی که او در اختیار فارین پالیسی قرار داد، نشان می‌دهد که فردی با کت چرمی دست آصف را بلند می‌کند و میگوید: پولیس این مرد را کشت، او مرده است. ویدیوی دیگری مغز آصف را نشان می‌داد که روی خیابان ریخته بود. او 21 سال داشت و به تازه‌گی ازدواج کرده بود.
آصف و انصاری دو تن از 20 مسلمانی بودند که به ادعای خانواده‌های‌شان توسط پولیس هندو مذهب در ایالات اوتراپردایش کشته شده‌اند. هزاران تن دیگر نیز بازداشت شده‌اند. پس از نافذ شدن قانون جدید شهروندی هند، شماری از شهروندان مسلمان این کشور علیه قانون جدید در سراسر هند دست به اعتراض زده‌اند. در این اعتراضات تنها مسلمانان شرکت ندارند، بلکه شهروندان غیرمسلمان هند که مخالف قانون جدید اند نیز شرکت دارند. به تازه‌گی و با سرازیرشدن هندوها به شهر دهلی، اعتراضات شکل خشونت‌آمیز به خود گرفته و تنها در هفته گذشته 34 تن در شهر دهلی کشته شدند.
اگر گفته‌های شاهدان عینی و فعالان مدنی دقیق باشد، پولیس هند در افزایش خشونت‌ها در شهر میرات و دیگر شهرهای ایالت اوتراپرادیش و همچنان ایجاد فاصله میان هندوها و مسلمانان نقش اساسی داشته است. فعالان مدنی شهرهای که شاهد تظاهرات بوده‌اند، می‌گویند که در بسیاری از موارد پولیس در هنگام خشونت خودش را کنار می‌کشد یا به گونه‌یی طرف هندوها قرار می‌گیرد.
شروع خشونت پولیس در پر جمعیت‌ترین ایالت هند برای هندی‌ها حایز اهمیت است، زیرا اوتراپرادیش سنگر قدرت سیاسی است و پژواک آن فراتر از مرزهای این ایالت شنیده می‌شود. این ایالت یک پنجم جمیعت 200 میلیونی مسلمان هند را در خود جای داده است و 40 درصد جمعیت شهر میرات نیز مسلمان اند. تنوع زبانی و قومی در هند بسیار پیچیده است، اما شهروندان این کشور پس از استقلال در صلح زنده‌گی می‌کرده‌اند. هرچند پیش از این نیز خشونت‌های فرقه‌یی در این کشور رخ داده است، اما رویداد 20 دسمبر در شهر میرات متفاوت است. اگر ادعاها در این مورد درست باشد، مشخص است که مسلمانان به‌گونۀ عمدی توسط پولیس هدف قرار گرفته‌اند.
اعتراضات در هند زمانی بالا گرفت که پارلمان این کشور قانون جدید شهروندی را تصویب کرد، قانونی که مسلمانان این کشور آن را تهدیدی علیه خودشان می‌پندارند. این قانون تنها به شهروندان غیرمسلمان اجازۀ اخذ شهروندی می‌دهد. منتقدان می‌گویند، قانون جدید تلاش آشکار نخست وزیز نارندرا مودی جهت اجرای دیدگاهش از هند به عنوان یک کشور هندو است. آنان می‌گویند، مودی برای فریب افکار عمومی از دیگر مسایل به ویژه مشکلات اقتصادی دست به این اقدام زده است.
مسلمانان این کشور همیشه از سیاست آقای مودی وحشت‌زده بوده‌اند. او زمانی که فرمان‌دار ایالت گجرات بود، حدود یک‌هزار مسلمان در این ایالت قتل عام شدند. او متهم شد که نه تنها برای جلوگیری از این قتل عام تلاش کافی نکرده، بلکه از این رویداد چشم‌پوشی کرده است. ایالت متحده به دلیل نقش مشکوک او در این رویداد از اعطای ویزای دیپلماتیک به او خودداری کرد.
چندین سیاست‌مدار عضو حزب بهاراتاجاناتا یا بی‌جی‌پی، حزب آقای مودی از کشتار در ایالت اوتراپردایش حمایت کرده‌اند. دیلیپ غوش، رهبر این حزب در ایالت بنگال غربی در مورد قربانیان گفته است: «آنان مثل سگ کشته شدند، ما در اینجا (ایالت بنگال غربی) نیز چنین می‌کنیم.» کپیل مشرا، یکی از اعضای دیگر حزب آقای مودی از طرف‌دارانش خواسته که به «خائینان شلیک کنند.» سر وزیر ایالت اترا پردیش با مخاطب قراردادن مسلمانان گفته است، هر معترضی که قانون را زیرپا بگذارد با انتقام سخت مواجه خواهد شد.
منتقدان، سیاست‌مداران حزب بی‌جی‌پی را به چشم‌پوشی و حتا تشویق پولیس به خشونت علیه مسلمانان متهم می‌کنند. به گفتۀ آنان، رفتار حکومت نشان می‌دهد که به پولیس اختیار تام داده شده است تا با تیراندازی به سوی مردم آنان را وادار به سکوت کنند.
مسلمانان می‌دانند که راه رسیدن به عدالت دشوار است. صلاح‌الدین، برادر یکی از قربانیان میگوید، بیش از 10 تن شاهد مرگ برادرم بوده‌اند، اما به دلیل ترس از انتقام، هیچ‌کدام‌شان حاضر به شهادت نیستد. او میگوید: به دنبال شاهدی که در ویدیو صحبت می‌کند، رفتیم، اما به ما گفته شد که او شهر را ترک کرده است. پولیس صدها تن را به دلیل سنگ انداختن و دیگر موارد خشونت‌بار دستگیر کرده است. بسیاری از جوانان از ترس بازداشت شهر میرات را ترک کرده و به شهرهای دیگر رفته‌اند.
مقام‌های ایالت اوترا پرادیش می‌گویند، پولیس تنها مسئول دو قتل در شهر بجنور بوده است، قتلی که به گفتۀ آنان، به منظور دفاع از خود انجام شده است. پولیس شهر میرات میگوید، معترضان به گونۀ تصادفی بر هم‌دیگر شلیک کرده‌اند یا قربانیان در جای دیگری کشته شده‌اند. اما ویدیوها نشان می‌دهند که پولیس به‌گونۀ مستقیم به مردم شلیک می‌کند. علی زیدی که وکالت خانوادۀ انصاری را به عهده دارد میگوید، ادعاهای پولیس در مورد کشته شدن انصاری در جای دیگر نادرست است. ویدیویی که او در اختیار فارن پالیسی گذاشته، افراد پولیس را نشان م دهد که در حال انتقال پیکر انصاری به یک موتر سیاه اند.
بسیاری از مسلمانان هندی معتقد اند که حکومت برای انکار وجود مسلمانان در جامعۀ هند تلاش می‌کند و تصویب قانون جدید گام اول این تلاش‌هاست. فعالان حقوق مدنی، حکومت آقای مودی را به ایجاد ترس عمدی در میان مسلمانان متهم می‌کنند و می‌گویند که حکومت مودی با این فشارها می‌خواهد مسلمانان را وادار به ترک کشور کند. کاویتا کریشنان، دبیر انجمن زنان پیش‌رو در سراسر هند و عضو هیأت مدیره حزب کمونیست هند میگوید، پولیس هندو با غارت اموال خانه‌های شماری از مسلمانان به آنان گفته‌اند که خانه‌ها و ملکیت آنان به زودی در اختیار هندوها قرار می‌گیرد.
این وضعیت رنج خانواده‌های قربانیان را دو چند می‌کند. آنان می‌گویند که در یک کشور با اکثریت هندو در صلح زنده‌گی کرده‌اند، اما نمی‌دانند چرا هند نمی‌تواند خانۀ آنان باشد؟ صلاح‌الدین می گوید: «چرا آنان از ما می‌خواهند به پاکستان برویم، آیا پاکستان کاکا یا مامای ماست؟ ما هندی هستیم، ما عاشق هندیم، اجداد ما هند را برای زنده‌گی انتخاب کردند، این کشور خانۀ ما نیز است.»
منبع: فارین پالیسی
برگردان: علی احمدی
