.JPG)
این اقلیت قومی و مذهبی که در شهر و شماری از ولسوالی‌های غزنی زنده‌گی می‌کردند، بیشتر شان مصروف دکان‌داری و طب سنتی بودند.
هندوها و سیک‌ها در شهر غزنی پنج معبد دارند و صاحب زمین‌های کشاورزی و منازل رهایشی نیز هستند که بخشی از آن‌ها را فروخته‌اند.
در معبد مربوط به سیک‌های غزنی که سال‌های گذشته صدها تن از شهروندان سیک این ولایت مراسم مذهبی‌شان را برگزار می‌کردند، اکنون شمار انده‌کی آنان در این معبد حضور می‌یابند. پس از افزایش ناامنی‌ها در کشور و سقوط بخش‌‌های از شهر غزنی در ماه اسد سال 1397 خورشیدی بیشتر این اقلیت مذهبی، این ولایت را ترک کردهاند.
سوربی سینک، که سال‌هاست در شهر غزنی زنده‌گی می‌کند، خاطرات تلخ و شیرینی از هم‌شهریان مسلمانش دارد. او می‌گوید، تا چند سال پیش جمعیت سیک‌ها در این ولایت به 500 تن می‌رسید، اما اکنون تنها 100 تن آنان در این ولایت باقی مانده‌اند.
او مشکلات اقتصادی و نبود امنیت را دلیل کوچ سیک‌ها و هندوها از غزنی عنوان می‌کند.
سوربی سینگ هدف قرار گرفتن سیک‌ها در شهرهای کابل و جلال‌آباد را کمرشکن می‌خواند و خواهان توجه حکومت برای حفاظت جان و مال و عبادت‌گاه‌های‌شان است.
نوجوانان سیک که هیچ‌گاه در تفریح‌گاه‌های شهر غزنی دیده نشده‌اند، در گوشه‌‌یی این معبد کهن سرگرم پختن غذا هستند. صمیمانه با هم قصه و خنده می‌کنند، اما درد عمیق در دل دارند.
.JPG)
رجبید سینک، یکی از این نوجوانان می‌گوید که تحصیل، کار و داشتن زنده‌گی آرام در افغانستان از آرزوهایش می‌باشد، اما به هیچ یک از آن‌ها نرسیده است.
او می‌گوید، در صورت ادامۀ ناامنی‌ها ناگزیراند با چشمان گریان و دل خونین به حضور چند هزارسالۀ‌شان در افغانستان، پایان دهند.
کودکان سیک و هندو نیز تلخی تبعض را چشیده‌اند. در کوچه و مکتب مورد آزارواذیت قرار گرفته‌اند و گاهی حتی گواه فحش‌دادن و خشونت هم‌شهریان‌شان نیز بوده‌اند.
گفتنی‌ست که شهروندان سیک و هندوی کشور پس از حملۀ مرگ‌بار مهاجمان/ مهاجم انتحاری بر عبادت‌گاه‌شان در کوچۀ شوربازار در ناحیۀ اول شهر کابل با فرستادن نامه‌یی به سفارت هند، خواستار ترک فوری افغانستان شدند. این حمله در ماه حمل ام‌سال بر عبادت‌گاه سیک‌ها صورت گرفت. ظاهراً مسئولیت این حمله را گروه داعش به عهده گرفت.
حدود 700 تن از شهروندان سیک کشور با ارسال این نامه، گفتند که دیگر حاضر نیستند در این کشور زنده‌گی کنند.
