رویدادهای پی‌هم خونین و برافراشتن خیمه‌های معترضان در نقاط مختلف کشور دودسته‌گیِ محسوسی را میان احزاب و گروه‌ها به میان آورد. حزب اسلامی و شورای علمای افغانستان به حمایت از ارگ نشست خبری برگزار کردند و حزب جمعیت اسلامی، حزب جنبش و جبهۀ نوین ملی هم علم حمایت از معترضان را برافراشتند.
در آخرین مورد، دست‌کم 40 تن از اعضای مجلس نماینده‌گان افغانستان برای برگزاری لویه جرگۀ تعدیل قانون اساسی کمر بستند.
آگاهان به این باورند که وضعیت کنونی، ناشی از اختلاف‌های درون‌ِ حکومت است و این اختلاف‌ها گروه‌ها را در تقابل به هم قرار داده و حکومت را تا مرز فروپاشی پیش می‌برد.
آنان پیشنهاد می‌کنند که سران حکومت برای برون‌رفت از وضعیت بحرانی حال حاضر آستین بالا بزنند و طرحی را برای قناعت مردم و احزاب ارایه کنند.
عبدالکبیر رنجبر می‌گوید، حکومت افغانستان تحت فشار قرار دارد و جنجال‌های داخلی، حکومت را تا مرحله‌یی دور از تصور به پیش می‌برد.
.jpg)
انتظار خادم وضعیت پیش‌آمده را محصول سهل‌انگاری و بی‌برنامه‌گی‌های حکومت می‌داند و می‌گوید، در صورت چشم‌پوشی از این معضل، حکومت تا مرز فروپاشی پیش خواهد رفت. او می‌گوید، حکومت در پی رفع مشکلات نیست و مخالفان سیاسی هم از این فرصت استفاده کرده و روزبه‌روز بر قدرت خود می‌افزایند.
فردوس کاوش، تحلیل‌گر سیاسی در این باره می‌گوید، حکومت از داخل و از بیرون با چالش‌هایی روبه‌روست و این چالش‌ها دشمنان را تقویت می‌کند و در نهایت حکومت را متلاشی. کاوش، وضعیت کنونی را مشابه وضعیت دکتر نجیب‌الله (۱۹۴۷–۱۹۹۶) در ماه‌های پایان حکومتش می‌داند و می‌گوید، در آن زمان هم مخالفان به دسته‌های مختلف تقسیم شدند و در نهایت حکومت از هم فرو پاشید.
کاوش ساخت میکانیسم برای همکاری تمام جناح‌های تشکیل‌دهندۀ حکومت را برای برون‌رفت از معضل امروز افغانستان پیشنهاد می‌کند.
اما نجیب‌الله آزاد، معاون سخنگوی رییس جمهور اختلاف در حکومت‌های جمهوری را امری معمول می‌خواند و می‌گوید، حکومت وحدت ملی در تمام بخش‌ها کامیابیِ 80 درصدی داشته است و برای مهار چالش‌ها برنامه‌های ارزنده‌یی را روی دست دارد.
