گریه، افسوس و برگشت با دستان خالی‌تر

غفور پس از افزایش درگیری‌ها در ولسوالی قوش‌تپۀ جوزجان برای زنده‌ماندن دل به دریا زد و راه مهاجرت به ایران در پیش گرفت. یافتن یک لقمه‌نان و بهبود وضعیت زندگی آرزویی بود که غفور و ده‌ها تن دیگر را به مهاجرت مجبور کرد. غفور در مسیر راه اما به چنگ قاچاقبران انسان افتاد و این افراد از هیچ آزارواذیتی علیه او دریغ نکردند. او از سوی قاچاقچیان زندانی می‌شود و به گفتۀ خودش، شب‌ها را در گریه و افسوس برای آزادی سپری می‌کند. این جوان می‌گوید که قاچاقچیان، مهاجران را تا دریافت پول گروگان می‌گرفته‌اند و در این مدت افراد را شکنجه کرده و حتا برق می‌داده‌اند.
صحبت‌های غفور از دوران مهاجرت تاب سخن از او را هرازگاهی می‌گیرد، مکث می‌کند و لحظه‌یی بعد ادامه می‌دهد و می‌گوید که زنان حتا از این شکنجه مستثنا نبوده‌اند. او آرزو داشت تا وضعیت زندگی‌اش بهبود یابد، اما اکنون مجبور است هر ماه مقداری از درآمد ناچیزش را صرف بدهی‌هایی کند که مجبور شده بود از دوست‌وآشنا برای آزادی‌اش از دست قاچاقچیان طلب کند.

او شش ماه را نزد قاچاقچیان زندانی بوده و پس از تحویل پول آزاد می‌شود، اما چند روزی بعد از سوی پولیس ایران دستگیر شده و بعد از 20 روز به نیمروز برگردانده می‌شود.
مسئولان ریاست مهاجران و بازگشت‌کنندگان جوزجان نیز شکنجه و لت‌وکوب مهاجران از سوی قاچاقچیان و نیروهای امنیتی ایران را تأیید می‌کنند. عبدالمالک رستمی، رئیس ریاست مهاجران این ولایت به سلام‌وطندار می‌گوید، تلاش‌ها برای شناسایی و کمک به قربانیان قاچاق انسان و مهاجرانی که از ایران برمی‌گردند ادامه دارد، اما این کمک‌ها شامل مهاجران و بازگشت‌کنندگانی‌ست که داوطلبانه به کشور برگردند.

حسن سلیمی، مسئول حوزه‌یی قاچاق انسان و مهاجران در جوزجان می‌گوید، قربانیان قاچاق انسان پس از شناسایی مورد حمایت‌های مورد نیاز قرار می‌گیرند و قاچاقچیان انسان پس از شناسایی، زیر پیگرد عدلی و قضایی قرار می‌گیرند.

مکانیسم ملی رجعت‌دهی برای کمک به قربانیان قاچاق انسان و قاچاق مهاجران (NRM)، توسط کمیسیون عالی مبارزه با قاچاق انسان و قاچاق مهاجران دولت افغانستان تهیه و تدوین شده است. هدف این مکانیسم راهنمایی دولت و نهادهای جامعۀ مدنی برای شناسایی، ارجاع، کمک و حمایت از قربانیان قاچاق انسان و قاچاق مهاجران و هم‌چنین شناسایی و معرفی قاچاقبران به دستگاه‌های قضایی، مطابق با قانون مبارزه با قاچاق انسان (مصوبۀ سال 2017) می‌باشد.

در مادۀ دهم مکانیسم ملی رجعت‌دهی برای کمک به قربانیان قاچاق انسان و قاچاق مهاجران در بارۀ تدابیر حمایتی قربانیان قاچاق انسان و قاچاق مهاجران چنین می‌خوانیم:

  • در صورت موجودیت خطر و خشونت علیه قربانی قاچاق انسان و قاچاق مهاجران وی باید در محل امن نگه‌داری گردد.
  • قربانی قاچاق انسان و قاچاق مهاجران تحت آموزش تعلیمی و حرفه‌یی قرار گیرد.
  • در صورتی که فامیل قربانی قاچاق انسان و قاچاق مهاجران به طور مستقیم و یا غیرمستقیم در قاچاق دخیل باشد قربانی باید در جای امن جدا از آن نگه‌داری گردد.

سالانه هزاران تن در رویای رسیدن به زند‌گی‌یی ایده‌آل و آرامش عازم کشورهای اروپایی می‌شوند و اکثراً کشورهای ایران، پاکستان و ترکیه را برای رسیدن به مقصد انتخاب می‌کنند؛ اما بسیاری از این افراد در مسیر راه به چنگ قاچاقچیان انسان افتاده و قربانی می‌شوند و پس از تحمل هزاران مشکل به کشور باز می‌گردند، اما این‌بار با دستان خالی‌تر.

در این زمینه:

به اشتراک بگذارید:
به اشتراک گذاری بر روی facebook
به اشتراک گذاری بر روی twitter
به اشتراک گذاری بر روی telegram
به اشتراک گذاری بر روی whatsapp
به اشتراک گذاری بر روی email
به اشتراک گذاری بر روی print

این مطلب در آرشیو سلام وطندار ذخیره شده است.

اخبار و گزارش‌های سلام وطن‌دار را از شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید:

فیسبوک

توییتر

تلگرام