شبکه‌های اجتماعی در افغانستان از محبوبیت بالایی به‌ویژه در میان جوانان برخوردار است و شمار کاربران آن‌ها با گذشت هر روز افزایش می‌یابد. از این شبکه‌ها برای دستیابی به اهداف گوناگون استفاده می‌شود؛ اما ویس بارکزی یکی از کاربران فیسبوک است که به گفتۀ خودش از این شبکه برای رسیدن به اهداف مثبت و انسانی استفاده می‌کند. صفحۀ او در فیسبوک در حال حاضر از سوی بیش از یک‌میلیون‌ویک‌صدوسی‌ودو هزار نفر پسندیده شده است. اشخاصی که صفحهٔ او را پسندیده اند در داخل و خارج از کشور زندگی می‌کنند.
او که 25 سال عمر دارد و فارغ تحصیل دانشکدۀ اداره و منجمنت است، می‌گوید، در سال ۲۰۰۹ به شبکه‌های اجتماعی روی آورده و انگیزۀ اصلی‌اش استفادۀ درست از شبکه‌های اجتماعی برای اطلاع رسانی به مردم بوده است.
بارکزی می‌گوید که تلاش کرده است تا از طریق شبکه‌های اجتماعی به نشر خبرهای روز، مسایل مهم ملی و تصاویر ولایت‌های افغانستان پرداخته و کمپاین خون‌دهی، کمپاین کارهای خیریه، کمپاین حمایت از تولیدات افغانی، کمپاین مبارزه با خشونت علیه زنان و مبارزه با تعصبات قومی و زبانی را پیش ببرد.
به گفتۀ بارکزی، هم اکنون کمپاین خون‌دهی و کمپاین برای اطفال گم‌شده موضوعات عمده‌یی است که از طریق صفحۀ اجتماعی‌اش به نشر می‌رسد. او می‌گوید که روزانه نزدیک به ده رویداد از اطفال گم‌شده و خون‌دهی از طریق صفحه‌اش نشر می‌شود.
آقای بارکزی می‌گوید، شمار زیادی از اطفال گم‌شده‌یی که عکس‌های‌شان را از طریق صفحه‌اش نشر کرده است، پیدا شده اند. او می‌گوید که چند روز قبل یک طفل در شهر کابل گم شده بود؛ اما 15 دقیقه پس از نشر تصویر این کودک در صفحه‌اش پیدا شد.
زاهد پدر یک دختر سه‌ساله که در روزهای عید گم شده بود و بعداً از طریق صفحۀ ویس بارکزی پیدا شد، به سلام‌وطندار می‌گوید که دخترش صبرینا نام دارد و سه ساعت گم بود، اما از طریق همرسانی تصویرش در شبکه‌های اجتماعی به مدت کم توانستند او را پیدا کنند.
آقای زاهد می‌گوید که فیسبوک خدمت بزرگی به او کرده است، زیرا به گفتۀ زاهد اگر از طریق مساجد و یا رسانه‌های تصویری برای پیداکردن دخترش اقدام می‌کرد، زمان زیادی را در بر می‌گرفت و هزینه‌بر بود؛ اما از طریق فیسبوک به شکل آسان و بدون هیچ هزینه‌یی توانست دخترش را پیدا کند.
از سوی دیگر، خالد فردی است که چندی پیش یک پسر 7 ساله‌یی را در ناحیۀ هفتم شهر کابل پیدا کرده بود، می‌گوید: «من تصویر پسر یافت‌شده را به ویس فرستادم و از طریق صفحۀ او همرسانی شد. بعداً مادر پسر گم‌شده با من تماس گرفته و کودکش را تسلیم شد.»
استفاده از شبکه‌های اجتماعی تنها برای اهداف مثبت و انسانی صورت نمی‌گیرد. صفحات زیادی در فیسبوک و سایر شبکه‌های اجتماعی وجود دارد که کار اصلی‌شان نفاق‌افگنی میان مردم است. آقای بارکزی از کاربران شبکه‌های اجتماعی می‌خواهد که با استفاده از صفحات جعلی به اقوام و بزرگان کشور توهین نکنند. به گفتۀ او این کار وحدت و یک‌پارچه‌گی اقوام کشور را خدشه‌دار می‌کند.
ویس بارکزی تاکنون از سوی نهادهای مختلف از جمله شورای ملی و نهادهای جامعۀ مدنی تقدیر شده و با گرفتن تندیس رومی از ایالات متحدۀ آمریکا به‌عنوان بهترین کاربر شبکه‌های اجتماعی شناخته شده است.
