.jpg)
اگر خیابان چهارراهی صدارت، خیابان‌های شهرنو، کوته‌سنگی و تقریباً سراسر کابل را قدم بزنید، حتماً پیاده‌روهایی را می‌بینید با انگشت شمار افرادی که از آن رفت‌وآمد می‌کنند؛ اما شمار زیادی درست آن‌سوی پیاده‌رو، از خیابان این‌ور و آن‌ور می‌روند. زیرا پیاده‌روها را چهارچرخه‌ها، خرده‌فروشان، درهای گشوده به بیرون دکان‌ها و… تصاحب کرده است.
کبیر یکی از دکان‌داران شهر کابل می‌گوید که بازشدن درِ دکان‌ها به بیرون در شهر مزدحمی چون کابل اخلاقاً خوب نیست، «اما تقریباً تمام دکان‌های پایتخت چنین طراحی شده‌اند و آنان نیز با تقلید از این طرح نخواسته‌اند از قافله عقب بمانند.»
رامین یکی دیگر از دکان‌داران می‌گوید که اکثر دکان‌داران به‌خاطر تبلیغات درِ دکان‌های‌شان را به بیرون باز می‌کند تا چشم عبورومرورکنندگان به برچسب‌های تبلیغاتی روی درها بخورد.
سوای درهای گشوده به سمت پیاده‌روها، جنراتورها و وسایط نقلیۀ دکان‌داران نیز بخشی از پیاده‌رو را از آن خود کرده است.
فرهاد یکی از شهروندان پایتخت می‌گوید، نبود ساحۀ خاص تجارتی یکی از دلایل اصلی بی‌نظمی شهر است.
.jpg)
آن‌سوتر از چهارراهی صدارت، روبه‌روی شهرداری کابل تابلوی بزرگی نصب شده است با این محتوا که «مسدودکردن هر مترمربع پیاده‌رو، 100 افغانی جریمه دارد.» اما عصمت‌الله، یکی از عریضه‌نویسان را با میز و چوکی‌اش درست زیر همان تابلو یافتم که در حال عریضه‌نویسی برای خانمی بود.
او می‌گوید، برای یک لقمه نان مجبور است گوشه‌یی از پیاده‌رو را برای کار انتخاب کند و روبه‌روی شهرداری به‌خاطر ازدحام بیشتر بهترین مکان است. عصمت می‌گوید که نشستن در پیاده‌رو کار درستی نیست، اما توان پرداخت کرایۀ دکان را ندارد.
با این که ظاهراً کوچکترین کاری برای کاهش بودوباش خرده‌فروشان در پیاده‌روها انجام نشده، اما جلیل سلطانی، سخنگوی شهرداری کابل می‌گوید که شهرداری یک تیم نظارتی دارد و به هر نوع تخلف از جمله ایجاد ازدحام در پیاده‌روها رسیدگی می‌کند.
بی‌توجهی به قانون از سوی مردم در کشور به یک رسم تبدیل شده است و به باور اکثر شهروندان برای بهبود وضعیت اجتماعی کنونی مدت زمان طولانی نیاز است. از سوی دیگر، سوءاستفاده از قانون توسط سیاستمداران و قانون‌گذاران نیز یکی از دلایل بی‌توجهی شهروندان به این موضوع شمرده می‌شود.
