یافته‌های یک موسسۀ استرالیایی نشان می‌دهد که چین نزدیک به 400 اردوگاه کارآموزی در منطقه سینکیانگ این کشور ساخته و این ساخت‌وسازها طی دو سال گذشته ادامه داشته است.
تصاویر ماهواره‌یی که موسسۀ سیاست راهبردی استرالیا به دست آورده است، نشان می‌دهد که شبکه‌یی از اردوگاه‌های ساخته‌شده در مناطق دوردست غرب چین، به شمول 14 اردوگاه در دست ساخت، برای بازداشت اویغورها و دیگر اقلیت‌های مسلمان استفاده می‌شده است. این موسسه در مجموع 380 بازداشتگاه را شناسایی کرده است که از سال 2017 تاکنون در این منطقه ایجاد شده که از اردوگاه‌های بازآموزی گرفته تا زندان‌های مستحکم را شامل می‌شود.
یافته‌های جدید، صد تا بیش‌تر از آن چیزی است که پیش از این شناسایی شده بود و محققان بر این باورند که آنان حالا اکثر مراکز بازداشتی در منطقه را شناسایی کرده‌اند.
ناتان روسر، پژوهش‌گر موسسۀ سیاست راهبردی استرالیا می‌گوید: «مقام‌های چینی مدعی اند که بازداشتی‌ها از اردوگاه‌ها فارغ شده‌اند، اما شواهد نشان می‌دهد که در طول سال‌های 2019 و 2020 در بخش ساخت‌وساز بازداشت‌گاه‌های جدید سرمایه‌گذاری عظیمی انجام شده است.»
این اردوگاه‌ها با استفاده از حساب‌های نجات‌یافته‌گان، سایر پروژه‌های ردیابی مراکز تربیت و تصاویر ماهواره‌یی شناسایی شده‌اند. موسسۀ سیاست راهبردی استرالیا می‌گوید، تصاویر، به‌ویژه تصاویر زمان شب خیلی مفید بودند، زیرا آنان به دنبال مناطقی بودند که به تازه‌گی در بیرون از شهر روشن شده بودند. این مکان‌ها غالباً در مناطقی بودند که بازداشت‌گاه‌های جدید در آن‌جا ساخته شده بودند و تصاویر که در روز گرفته شده، تصویر روشنی از ساخت‌وساز را نشان می‌دهد.»
بسیاری از این اردوگاه‌ها در نزدیکی پارک‌های صنعتی ساخته شده‌اند و گزارش‌های نیز منتشر شده که در ساخت برخی از این اردوگاه‌ها، زندانیان به‌گونۀ اجباری وادار به کار می‌شوند.
بیجینگ تاکید می‌کند که هیچ‌گونه سوءاستفادۀ انسانی در سینکیانگ وجود ندارد. مقام‌های چینی در ابتدا وجود چنین اردوگاه‌ها را انکار می‌کردند، اما بعداً گفتند که این اردوگاه‌ها، مراکز آموزش فنی و حرفه‌یی و برنامه‌های بازآموزشی استند و هدف آن کاهش فقر و مبارزه با تهدیدات تروریستی است.
سال گذشته یک مقام ارشد چین مدعی شد که اکثر کسانی که در اردوگاه‌ها نگه‌داری می‌شدند، دوباره به جامعه برگشته‌اند. با این حال، چین به خبرنگاران، گروه‌های حقوق بشر و دیپلمات‌های مستقل اجازۀ دست‌رسی به این اردوگاه‌ها را نداد.
بیش‌تر اطلاعات در مورد این اردوگاه‌ها و کارزراهای گستردۀ حکومت علیه اقلیت مسلمان در این منطقه از طریق نجات‌یافته‌گان فرار کرده به خارج، درز اسناد حکومتی چین و تصاویر ماهواره‌یی به دست آمده است و این شواهد مکان و وجود این اردوگاه‌ها را تأیید می‌کند.
مردم به دلیل ارتکاب جرم‌های کوچک، مانند داشتن قرآن یا خودداری از خوردن گوشت خوک بازداشت شدند. گزارش‌های دقیق در این بازداشت‌گاه‌های خودسرانه، از شکنجه و بی‌توجهی پزشکی و کنترل اجباری زاد و ولد حکایت دارد.
خانواده‌های اویغوری مجبور شده‌اند تا مقامات چینی‌ها را به عنوان «خویشاوند» در خانه‌های‌شان جا دهند و این بخشی از یک سیستم نظارت جامع است. علاوه بر این، حکومت چین، افراد را به صورت آنلاین و از طریق شبکه گسترده‌یی از دوربین‌های مداربسته در مکان‌های عمومی تحت نظارت قرار می‌دهد.
پروژۀ موسسۀ سیاست راهبردی استرالیا، اردوگاه‌های بازداشت فردی و کل شبکه مراکز بازداشت که عمدتاً در نیم دهه گذشته ایجاد شده‌اند را در مقیاس گسترده‌یی به تصویر کشیده است. هرچند این موسسه یادآور شده است که سرعت رشد در بازداشت‌گاه‌ها در حال کند شدن است. نقشه‌یی که از بانک اطلاعات این موسسه تهیه شده است، اردوگاه‌های قوس مانندی را در نقاط پر جمعیت منطقه نشان می‌دهد.
بزرگ‌ترین اردوگاهی که در این منطقه مستندسازی شده است، «دابانچنگ» نام دارد که در خارج مرکز منطقۀ ارومچی قرار دارد. ساخت‌وسازهای جدید در سال 2019 به بیش از یک کیلومتر گسترش یافته و در مجموع سازههای جدید دارای نزدیک به 100 ساختمان است.
گزارش افزوده که یک بازداشتگاه جدید در یک شهر کوچک تاریخی جادۀ ابریشم در منطقۀ کاشغر در اوایل ماه جنوری سال جاری گشایش یافت. این بازداشتگاه 13 طبقه‌یی در منطقۀ با وسعیت 25 هکتار زمین ساخته شده و توسط دیواری با ارتفاع 14 متر و برج‌های محافظتی احاطه شده است.
موسسۀ سیاست راهبردی استرالیا این اردوگاه‌ها را براساس سطح استحکامات و کنترل بر زندانیان، به چهار دسته تقسیم کرده است. 60 باب از این تأسیسات تازه ایجاد شده از امنیت بالایی برخوردار است که نشان‌دهندۀ تغییر در ماهیت کارزاهای حکومت مرکزی علیه اقلیت‌ها در سنکیانگ است.
بر اساس یافته‌های این گزارش، نزدیک به 70 اردوگاهی که به نظر می‌رسید دارای کنترل امنیتی است، حصارهای داخلی و دیوارهای امنیتی آنان برداشته شده‌اند. احتمالاً هشت اردوگاه که اکثراً دارای امنیت کمتری بوده‌اند، به‌گونۀ از رده خارج شده باشد.
براساس این گزارش، تغییر آشکار تمرکز بر بازداشت‌گاه‌هایی با ضریب امنیتی بالاتر با گزارش‌ها و شهادت بازمانده‌گان هم‌خوانی دارد. گزارش می‌گوید: «تعداد قابل توجهی از باداشت‌شده‌گان که در اردوگاه‌های تلقین سیاسی، پیش‌رفت‌های مطلوبی از خود نشان نداده‌اند، به مراکزی با ضریب امنیتی بالاتر منتقل شده‌اند و به همین دلیل چنین اردوگاهایی برای جای‌دادن این افراد گسترش یافته است»
منبع: گاردین
برگردان: علی احمدی
