گفت‌وگوی گلبدین حکمتیار با تلویزیون طلوع‌نیوز که در تاریخ 14ام سپتامبر نشر شد، زیرکی سیاسی آقای حکمتیار را نشان می‌داد. گلبدین حکمتیار به جز از دو پرسش مربوط به احمدشاه مسعود و دستاوردهای 18 سال گذشته که پاسخ روشن «نخیر» داشت، به بیشتر پرسش‌های دیگر پاسخ مستقیم نداد. لطف‌الله نجفی‌زاده، مجری برنامۀ انتخابات 98، پرسش‌های اساسی‌یی را مطرح کرد و حکمتیار طوری وانمود ساخت که اگر طلوع‌نیوز حق انتخاب پرسش را دارد، او نیز از زیرکی انتخاب پاسخ برخوردار است.
در شمار زیادی از گفت‌وگوها به شمول مصاحبۀ اخیر رئیس جمهور با طلوع‌نیوز، گفت‌وگوکننده‌گان مطالبی گفتند که تصمیم نداشتند آن‌ها را به زبان بیاورند، اما ظاهراً حکمتیار هیچ مورد جنجالی را نگفت؛ هرچند بخش گفت‌وگوی او با نغمه در رسانه‌های اجتماعی خبرساز شد. اما اگر حرف‌های حکمتیار را در بستر تاریخی و تحلیلی بگذاریم، «مملو از دروغگویی‌های سیاسی‌ست و عقب‌مانده‌گی اجتماعی‌اش را نشان می‌دهد.»
در این مطلب آن‌چه در پشت‌صحنۀ برنامۀ «انتخابات 98» تلویزیون طلوع گذشت را با چند نکتۀ دیگر دربارۀ امیر حزب اسلامی می‌خوانید.
در پشت‌صحنه چه گذشت؟
بیشتر اشتراک‌کننده‌گانی که در برنامۀ گلبدین حکمتیار در طلوع‌نیوز حضور داشتند، اعضای حزب اسلامی بودند. منابع موثق می‌گویند که اعضای حزب اسلامی «فضای ترس و دلهره» را در صالون برنامه ایجاد کرده بودند؛ این ترس زمانی به اوجش رسید که گفت‌وگو پایان یافت. شماری خشمگین بودند که چرا فرصت نشد پرسش‌های خود را طرح کنند و شماری دیگر اما از حضور نغمه در برنامه‌یی که امیر حزب نشسته است، دادوفریاد می‌کردند. با افزایش سروصداها، نیروهای امنیتی نغمه و چند زن دیگر را از محل گفت‌وگو خارج می‌کنند. و اما افرادی که می‌خواستند پرسش طرح کنند؛ از این میان دو تن عضو حزب اسلامی بودند و یک تن دیگر اصلاً پرسشی نداشته و صرفاً می‌خواسته شبکۀ تلویزیونی طلوع‌نیوز را توهین کند.
تقریباً نیم ساعت پس از پایان برنامه، پرسش و پاسخ ادامه داشت، در حالی که مدیریت آن از دست مجری در رفته بود و اعضای حزب اسلامی و محافظین گلبدین حکمتیار آن را به پیش می‌بردند.
به گفتۀ یکی از اشتراک‌کننده‌گان، لطف‌الله نجفی‌زاده، مجری برنامه گفته بود که امیدوار است برنامۀ «مدنی» داشته باشد و ظاهراً او نیز از تلاش برای سبوتاژ برنامه پیش از پیش آگاه بوده است.
پیمان حکمتیار با طالبان
اولین برخورد طالبان قبل از سقوط ولایت کندهار در سال 1993 با سرکاتب، یکی از فرماندهان حزب اسلامی بود و تا برچیدن گلیم حکمتیار در آخرین رودررویی با طالبان (جنگ «سپینه‌شگه»)، تا امروز این گروه هیچگاه به حکمتیار چراغ سبز نشان ندادند.
در بیش از سی سال حیات سیاسی طالبان، حکمتیار ده‌ها مرتبه به طالبان پیام دوستی فرستاد، اما هر بار طالبان او را رد کردند. تاریخ نشان نمی‌دهد که طالبان با حکمتیار پیمان همکاری بسته باشند. این موضوع را طالبان ممکن است در روزهای آینده رد کنند، اما رهبر حزب اسلامی باید مدرکی که بیانگر این پیمان باشد را همه‌گانی سازد.
چرا حکمتیار نمایندۀ حزب اسلامی در این انتخابات نیست؟
در گفت‌وگوی حکمتیار با لطف‌الله نجفی‌زاده، حکمتیار ادعا کرد که حزب اسلامی شاخۀ خودش، او را به نامزدی در ریاست جمهوری پیشنهاد کرده است. پس چرا حکمتیار کاندید مستقل است؟ به این دو علت؛ نخست، این که رسماً حزب اسلامی به نام عبدالهادی ارغندیوال ثبت است و ممکن حکمتیار نتواسته باشد مدارک لازم را به کمیسیون انتخابات تسلیم کند. دوم، بر بنیاد اطلاعات، اعضای حزب اسلامی با نامزدی حکمتیار برای ریاست جمهوری مخالف بوده‌اند و آقای حکمتیار خود را بر حزب تحمیل کرده است. این که این ادعا درست است یا غلط، نیاز است حزب اسلامی اطلاعات مربوط به جلسۀ تصمیم‌گیری حزب را (به شمول نام اشتراک‌کننده‌گان و امضاهای‌شان) نشر کند.
چرا حکمتیار اعتراف نمی‌کند؟
در چندین گفت‌وگویی که حکمتیار با رسانه‌ها داشته است، اعترافی از گذشتۀ «تاریک» خود نکرده است. او اتهام کشته‌شدن هیچ کس را در دوران جنگ‌های داخلی از سوی خود نمی‌پذیرد؛ در حالی که دو تن از اعضای ارشد حزب اسلامی اخیراً بر خلاف ادعای آقای حکمتیار اظهار نظر کرده‌اند؛ عبدالجبار ثابت در گفت‌وگو با برنامۀ کاکتوس تلویزیون یک، از کشته‌شدن 60 تن در نتیجۀ پرتاب یک راکت از سوی حزب اسلامی بر یک بس مسافربری در شهر کابل در دوران جنگ‌های داخلی خبر داد و گفت، در این باره با حکمتیار صحبت کرده بود که باید هرچه زودتر به حملات خود خاتمه دهد، اما پاسخ گلبدین حکمتیار این بوده است: «من هم می‌دانم، اما مجبورم.»
از سوی دیگر زرداد فریادی، یکی از فرماندهان حزب اسلامی در برنامه‌یی دیگر گفته است که از تمام عملکردهای او، حکمتیار باخبر بود. پاسخ به این پرسش که چرا حکمتیار به عملکردهای گذشتۀ خود اعتراف نمی‌کند، این است که اعتراف او نقطه‌یی خواهد بود برای پایان زنده‌گی سیاسی‌اش.
