پاداش نیم قرن خدمت: فراموشی خالق آهنگ «خدا بود یارت، قرآن نگه‌دارت»

عبدالرشید لوگری مشهور به استاد ماشینی، خالق آهنگ پرآوازۀ «خدا بود یارت، قرآن نگه‌دارت» که نیم قرن عمرش را وقف موسیقی محلی و بومی کرده اکنون در بستر بیماری زمین‌گیر شده است. او یکی از همکارهای احمد ظاهر بوده و برای بیشتر ترانه‌هایی که ورد زبان‌هاست و شهره اند، آهنگ ساخته است.

این آهنگ‌ساز و نوازنده 62 سال عمر دارد و به خاطر ابتلا به دیابت/شکر حدود چهار ماهی می‌شود که در شفاخانه بستری‌ست.

وقتی به او سر زدم، چشمانش برق می‌زد؛ مردی که نیم قرن را برای غنای موسیقی بومی کشورش وقف کرده اکنون چشمانش به در مانده تا کسی به دیدارش بیاید. با این که تاکنون او را ندیده بودم و صرفاً آوازه‌اش به گوشم رسیده بود زود صمیمی شدیم. چند جمله‌یی نگفته بود که اشک در چشمانش حلقه زد؛ می‌گوید ماه‌هاست که هیچ مقام و منصب‌داری به دیدنش نیامده است.

او با هنرمندان چیره‌دستی چون سرآهنگ، رحیم‌بخش و محمدعمر هم‌دوره بوده و با آن‌ها سال‌ها رباب زده و برای شعرهای خواننده‌گان آهنگ تصنیف کرده است. او می‌گوید که آهنگ «خدا بود یارت، قرآن نگه‌دارت، سخی مددگارت» را با احمدظاهر کار کرده و با این خوانندۀ پرآوازه چندین بار به ایران سفر کرده است.

او آشفته است، سرصحبت را تغییر می‌دهم. دربارۀ هنرمندانی که برای‌شان موسیقی ساخته است، می‌پرسم. می‌گوید که با نغمه،  قمرگل، افسانه، ننگیالی، سرمست و دیگر خواننده‌گانِ چند دهه پیش کار کرده و بیشتر موسیقی آهنگ‌های این هنرمندان نیز نواختۀ انگشتان او هستند.

به گفتۀ استاد، 12 ساله بوده که به موسیقی روی آورده و این هنر را از پدر به ارث برده است.

جویای زنده‌گی‌اش می‌شوم، ثروت و دارایی. می‌گوید که خانه‌اش در جنگ‌های داخلی ویران شد و تنها فرزندش نیز که 21 سال سن داشت را در این جنگ‌ها از دست داد. می‌گوید، اکنون در یک خانۀ نمناک و تقریباً ویرانه که رایگان در اختیارش گذاشته شده زنده‌گی می‌کند و «از پول صدقۀ مردم روزوشب را می‌گذراند.»

او از حکومت می‌خواهد حداقل سرپناهی برای او و همسرش بدهند تا چند روز باقی‌ماندۀ عمرش را زیر چتر آن به دور از چکک باران و نم بگذراند. استاد ماشینی می‌گوید که پزشکان شخصاً پول دواوداروی او را می‌دهند و او توان پرداخت پول مداوایش را هم ندارد.

به علت بیماری زیاد صحبت نکرد و سخنانش را این گونه به پایان رساند: «منم از افغانستان هستم، چند صباحی برای این کشور کار کردم، برای هنرمندانی که از اروپا می‌آیند با دبدبه و جشن و پای‌کوبی برخورد می‌شود، اما من که در هیچ حالتی کشور را ترک نکردم، باید در بدبختی زنده‌گی کنم.»

تنها گفتۀ پزشکان معالج استاد ماشینی توانست مرا به حالت اول باز گرداند. می‌گویند، وضعیت صحی‌اش در حال بهبود است و به زودی می‌تواند به خانه برگردد.