امرالله صالح، معاون نخست ریاست جمهوری یک‌شنبۀ گذشته در گفت‌وگویی با یکی از تلویزیون‌های خصوصی داخلی گفت که هرگز خط دیورند را مفت به پاکستان نمی‌دهد، زیرا دیورند بخشی از خاک افغانستان است و در گذشته پایتخت زمستانی کشور بوده است.
آقای صالح پس از این گفت‌وگو در توییتی نوشت: «هیچ سیاست‌مداری با جایگاه ملی در افغانستان نمی‌تواند از مسألۀ خط دیورند غافل شود. این کار او را در زنده‌گی و بعد از زنده‌گی محکوم خواهد کرد. این مسأله‌یی است که نیاز به بحث دارد. انتظار داشتن از ما که آن را رایگان هدیه بدهیم، غیرواقعی است. پشاور در گذشته پایتخت زمستانی افغانستان بود.»
پس از نشر این توییت آقای صالح، آلیس ویلز، معاون پیشین وزارت خارجۀ آمریکا در امور آسیای جنوبی و مرکزی در پاسخ به این توییت نوشته است، معاون نخست رئیس‌جمهوری افغانستان با آن‌که جایگاه ملی دارد، اظهاراتش در بارۀ خط دیورند، ادعاهای ملی‌گرایانه و نامعقول است که شانس گفت‌وگو در بارۀ صلح و روابط اقتصادی سودمند بین دو کشور را کاهش می‌دهد.
کریم خرم، یکی از سیاست‌مداران افغانستان در واکنش به این گفتههای آلیس ویلز می‌گوید، این‌که پاکستان محل آموزش تروریستان برای آمریکا را ایجاد کرده است به همین دلیل بود. او افزوده که پاکستان اهداف بزرگ منطقه‌یی آمریکا را تقویت می‌کند و آمریکا در برابر این کار به پاکستان امتیاز دیورند را می‌دهد و هزینۀ سیم خاردار دیورند را نیز آمریکا می‌دهد.
خالد سمیر، یکی از کاربران شبکه‌های اجتماعی گفته است که دیورند مسألۀ افغانستان است و هیچ‌کس دیگر حق ندارد در این بارۀ مداخله کند. به باور آقای سمیر، هیچ شهروند افغانستان دیورند را به عنوان مرز رسمی قبول ندارد و آمریکا با چنین اظهاراتی می‌خواهد ملت افغانستان را دوپارچه کند.
شماری از کاربران هم می‌گویند که اظهارات آلیس ویلز نشان می‌دهد که آمریکا برای منافع پاکستان کار می‌کند و فقط برای دنبال‌کردن منافع کشورش به افغانستان آمده است.
سلطان مری، دیگر کاربر شبکه‌های اجتماعی نوشته است که پشتون‌های آن طرف دیورند هرگز این خط را قبول ندارند، زیرا این خط در حقیقت قبول‌کردن برده‌گی‌ست.
هم‌چنان شماری از کاربران گفته‌اند که نظریات شخصی افراد در بارۀ دیورند هیچ‌چیزی را تغییر نمی‌دهد. دیورند سال‌ها پیش طبق قوانین بین‌المللی به عنوان مرز رسمی قبول شده و این واقعیت غیرقابل انکار است.
127 سال پیش از امروز در زمان حکومت عبدالرحمان خان، خط دیورند طبق معاهدۀ عبدالرحمان خان با انگلیس به عنوان مرز میان افغانستان و هند بریتانیایی آن‌وقت ترسیم شد و با آن معاهده، بخش زیادی از خاک افغانستان به هند بریتانیایی تعلق گرفت. پس از به وجود آمدن پاکستان به عنوان یک کشور مستقل، این خط به نقطۀ منازعه میان افغانستان و پاکستان تبدیل شده است.
