مهاجرت نامنظم؛ جوانی که به مقصد نرسید و دست‌خالی برگشت

 

در سال‌های پسین ناامنی و بیکاری در کشور دلیل بیشتر مهاجرت‌های نامنظم بوده است، اما با این حال کسانی هم هستند که از سر شوق تصمیم به مهاجرت می‌گیرند. از نظر این افراد زنده‌گی در بیرون از کشور، رویایی و بدون دغدغه است.

عبدالله یکی از این افراد ا‌ست که بلندپروازیش سبب‌شد تا وظیفۀ خود را در کابل ترک‌کرده و بدون اجازۀ خانواده مهاجرت کند. او در یکی از نهادهای خارجی به عنوان عکس‌بردار کار می‌کرد.

عبدالله که 26 سال دارد دو سال پیش تصمیم گرفت به یکی از کشورهای اروپایی که دوست‌اش نیز آن‌جاست مهاجرت کند. او چهار سال پیش نیز تصمیم به مهاجرت گرفته بود، اما با مخالفت شدید خانواده‌اش روبه‌رو شده بود.

عبدالله این بار بدون در جریان قراردادن خانوادۀ خود به گونۀ پنهانی تصمیم به مهاجرت گرفت.

این پسر می‌گوید که با پول پس‌انداز و پولی که از فروش موتر خود به دست آورده بود و همچنان گرفتن قرض از دوستان خود راه مهاجرت نامنظم را در پیش گرفت.

عبدالله را یکی از دوستانش به قاچاقبر آشنای خود معرفی می‌کند، اما آن قاچاقبر به دلیل نامعلومی او را نمی‌برد.

او با کمک دوستان خود قاچاقبر دیگری را پیدا می‌کند، اما این قاچاقبر از عبدالله و سه تن از همراهانش خواسته بود تا پیش از سفر تمام پولش را بدهند وگرنه آن‌ها را نمی‌برد. او و همراهانش از سر ناچاری در همان ابتدا بدون هیچ‌گونه ضمانتی تمام پول قاچاقبر را پرداختند.

عبدالله می‌گوید که با دوستان و 30 تن دیگر بدون هیچ‌گونه مشکلی تا ولایت نیمروز رفتند و در جایی‌که شب اول را سپری کردند در حدود 3 هزار تن دیگر نیز آن‌جا بودند. اما تا دو روز دیگر تمامی این 3 هزار تن از آن‌جا به سوی ایران رفتند به جز کاروانی که عبدالله و دوستانش در آن بودند.

این پسر می‌گوید که دو روز دیگر را نیز در بی‌سرنوشتی در آن‌جا سپری کردند، اما  هیچ‌خبری از قاچاقبر نشد.

آنان هیچ راه ارتباطی با قاچاقبر نداشتند، با آن هم منتظر ماندند. در روز سوم به آن‌ها خبر رسید که یک قاچاقبر که قصد فرار به ایران را داشت از سوی مرزبانان این کشور به اتهام قاچاق مواد مخدر بازداشت شده است.

به گفتۀ عبدالله، آن قاچاقبر در کنار قاچاق انسان، مواد مخدر نیز قاچاق می‌کرده است.

پس از آن اتفاق عبدالله ناگزیر می‌شود دو باره به کابل برگردد. در این‌جا از یک‌سو خانواده‌اش او را سرزنش می‌کند و از سوی دیگر وظیفۀ خود را دو باره به دست آورده نتوانسته است.

اکنون عبدالله نزدیک به 30 هزار دالر به دوستانش بدهکار است. او در حال حاضر کابل را ترک کرده و به  شهر مزارشریف رفته، اما با گذشت نزدیک به یک‌سال هنوز شغل مناسبی پیدا نکرده است.

در این حال سیدشیرحسین هنریار، مسئول مرکز معلومات مهاجرت می‌گوید که این نهاد برنامه‌های آگاهی‌دهی در بارۀ چگونگی مهاجرت منظم را به مردم آموزش می‌دهد.

به گفتۀ او، اکنون به دلیل شیوع ویروس کرونا تیم آگاهی‌دهی آن‌ها نمی‌توانند که برای آگاهی‌دهی به دانشگاه و انستیتوت‌ها بروند، اما برنامه‌های آنلاین این مرکز هنوزهم ادامه دارند.

از سوی دیگر سیدعبدالباسط انصاری، مسئول بخش رسانه‌های وزارت مهاجران و بازگشت‌‌کننده‌گان به سلام‌وطندار می‌گوید که سال گذشتۀ خورشیدی حدود 330 هزار مهاجر از کشورهای مختلف به ویژه ایران به افغانستان برگشته‌اند.

او می‌افزاید که همچنان سال گذشته 55 هزار مهاجر از پاکستان نیز به کشور آمده‌اند.

به مهاجرت نامنظم نه بگویید!

در این زمینه:

اقامت مبهم و زنده‌گی در چهاردیواری تاریک

رنج مهاجرت؛ در وطن می‌مانیم اگر از گرسنه‌گی نمردیم

مهاجرت؛ سالم رفتم، معتاد برگشتم

به اشتراک بگذارید:
به اشتراک گذاری بر روی facebook
به اشتراک گذاری بر روی twitter
به اشتراک گذاری بر روی telegram
به اشتراک گذاری بر روی whatsapp
به اشتراک گذاری بر روی email
به اشتراک گذاری بر روی print

این مطلب در آرشیو سلام وطندار ذخیره شده است.

اخبار و گزارش‌های سلام وطن‌دار را از شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید:

فیسبوک

توییتر

تلگرام