.jpg)
مهاجرانی که اخیراً به افغانستان بازگشته‌اند حکایت خوشی از زندگی در کشور ندارند. آنان می‌گویند، سردی روزافزون هوا و نبود مکان مناسب برای بودوباش، وضعیت زندگی‌شان را به شدت وخیم کرده است.
وقتی به منطقۀ پروان سوم کابل که اردوگاه مهاجران تازه‌برگشته از پاکستان و ایران است سر زدم، با خانواده‌هایی روبه‌رو شدم که در هوای بارانی زیر خیمه‌ها زندگی می‌کنند. اما این خانواده‌ها در کنار نداشتن مکانی مناسب برای گذراندن روزوشب خود، با فقر و گرسنگی نیز دست‌وپنجه نرم می‌کنند.
نجیبه، یکی از زنانی که با خانواده‌اش به تازگی افغانستان آمده می‌گوید، کودکانش بیماراند و گرسنه. او می‌گوید که هیچ پناهگاهی ندارد و مجبور است این مشکلات را تحمل کند.
لالاجان، یکی دیگر از مهاجران بازگشت‌کننده می‌گوید که حکومت هر ماه یک بوری آرد به آنان توزیع می‌کند، اما این کمک هیچ دردی از آنان را درمان نمی‌کند.
.jpg)
این وضعیت روایت زندگی مهاجرانی‌ست که در پایتخت بودوباش دارند. آوارگان داخلی و مهاجران کندز، ننگرهار و کندهار نیز با چنین مشکلاتی دست به گریبان‌اند.
معصومه، زنی‌ست که با خانواده‌اش به تازگی از مناطق ناامن به کندز آواره شده است. او می‌گوید، برای گرم‌نگه‌داشتن خانواده‌اش هیچ وسیله‌یی ندارد و شب‌ها با سرهم‌انداختن لحاف‌ها می‌خوابند.
با این حال حفیظ‌الله میاخیل، مشاور وزارت مهاجران و برگشت‌کنندگان می‌گوید که به بیش از 68 هزار خانواده‌ی نیازمند از سوی نهادهای کمک‌رسان و وزارت مهاجران کمک شده است. به گفته‌ی آقای میاخیل، کمک‌های ضروری به شماری از ولایت‌ها برای آوارگان فرستاده شده و این روند هنوز ادامه دارد.
بر بنیاد معلومات وزارت مهاجران، در سال روان 628 هزار تن از کشورهای ایران و پاکستان به کشور برگشته‌اند و نزدیک به 520 هزار تن دیگر به دلیل جنگ و ناامنی از مناطق‌شان آواره شده‌اند.
در حال حاضر حدود دو میلیون مهاجر و پناهنده افغانستان در ایران و بیشتر از دو میلیون مهاجر هم در پاکستان زندگی می‌کنند.
