شماری از بی‌جاشد‌گانی که به دلیل خشک‌سالی و ناامنی از ولایت‌های بادغیس، فاریاب و غور به اردوگاه شیدایی شهر هرات پناه آورده‌اند، می‌گویند، بخاطر مشکلات اقتصادی کودکان‌شان را می‌فروشند.
صاحب خان، یکی از باشند‌گان ولسوالی مقر بادغیس است که با 12 تن از اعضای خانواده‌اش به اردوگاه شیدایی شهر هرات پناه آورده است.
او به سلام‌وطندار می‌گوید که 10 کودک دارد و یک کودک خردسالش را بخاطر برطرف ساختن مشکلات زندگی‌اش به مبلغ 50 هزار افغانی به فروش رسانده است.
شمار دیگری از بی‌جاشدگان نیز می‌گویند که در حال حاضر لقمه نانی برای خوردن ندارند و به این دلیل مجبوراند فرزندان‌شان را بفروشند.
اما جاوید نادم، رئیس مهاجران و عودت کنندگان هرات فروش کودکان از سوی بی‌جاشدگان را رد می‌کند و می‌گوید، شایعه‌هایی را که گویا 70 کودک فروخته شده است، از طریق شبکه‌های مجازی شنیده بود.
به گفتۀ او پس از این شایعه‌ها او خود با بی‌جاشدگان دیدار کرده و آن‌ها به او گفته‌اند که بر اساس رسم‌ورواج‌های‌شان دختران بالای 6 سال را به عقد افراد در می‌آورند.
او می‌افزاید که بی‌جاشدگان پس از آمدن به هرات 2 دختر خردسال را به خانوادۀ شوهرشان فرستاده‌اند.
با این حال، به تازگی صندوق کودکان سازمان ملل یا یونیسف در گزارش تازه‌اش گفته است که 161 کودک در ولایت‌های هرات و بادغیس به دلیل فقر و ناداری از سوی خانواده‌های‌شان فروخته و یا به عقد کسی درآورده شده‌اند.
