معاون دوم ریاست اجرایی حکومت وحدت ملی می‌گوید که «پرده‌هایی از ابهام و تاریکی» بر روابط افغانستان و پاکستان سایه افکنده و دولت پاکستان به وعده‌هایی که داده بود، عمل نکرده است.
محمد محقق که در مراسم تجلیل از زادروز دوازدهمین امام شیعیان (15 شعبان) در بلخ سخن‌رانی می‌کرد، گفت که دولت پاکستان در اوایل کار حکومت وحدت ملی وعده سپرده بود که طالبان را وادار به مذاکره می‌کند و حمله‌های بهاری آنان در افغانسان را متوقف می‌سازد.
اما به گفتۀ او، هنوز هیچ همکاری‌یی در این راستا از سوی دولت پاکستان صورت نگرفته است. آقای محقق افزود که او نمی‌داند که پاکستان تلاش نکرده تا به وعده‌هایش عمل کند یا «زورش» به طالبان نرسیده است.
روابط اخیر کابل با اسلام‌‌آباد با خوش‌بینی‌ها و نگرانی‌هایی در میان مقام‌های دولتی، آگاهان سیاسی و شهروندان عادی همراه بوده است.
پس از روی کار آمدن حکومت وحدت ملی، رییس جمهور تلاش کرد تا روابط افغانستان را با پاکستان گسترش دهد و در روزهای نخست ریاست جمهوری‌اش، به پاکستان سفر کرد.
به دنبال تلاش‌های رییس جمهور غنی برای جلب همکاری‌های پاکستان در تأمین صلح افغانستان، پاکستان تعهد کرد که طالبان را وادار به مذاکره با حکومت افغانستان می‌کند. اما نه تنها به وعده‌هایی که داده بود عمل نکرد، بلکه حمله‌های طالبان در بهار امسال بیش از پیش افزایش یافت و روند گفتوگوهای صلح نیز تا کنون پیشرفتی نداشته است.
معاون رییس اجرایی افزود که تأمین صلح در افغانستان در اولویت کار رییس جمهور غنی قرار داشت و او برای آوردن صلح و ایجاد زمینه‌های روابط اقتصادی میان کشورهای همسایه تلاش‌های زیادی کرد؛ اما این تلاش‌ها تا کنون نتیجه‌یی در پی نداشته اند.
محقق گفت: «ما در صلح و پیشرفت افغانستان کشورهای همسایه را شریک می‌سازیم و با آن‌ها همکار می‌شویم تا تروریسم ریشه‌کن شود. اولویت دیگر هم پیشرفت‌ها و همکاری‌های اقتصادی و برقراری ارتباط میان کشورهای چین، هند، پاکستان، ایران و کشورهای همسایۀ شمالی ما از طریق پروژه‌های مشترک اقتصادی مثل راه ابریشم» است.
آقای محقق هم‌چنان می‌پذیرد که حکومت وحدت ملی نتوانسته به خواست‌های مردم پاسخ مثبت بدهد، بلکه به جای رسیده‌گی به چالش‌ها و خواسته‌های مردم، خود را درگیر گفتوگوهای صلح ساخته است.
عبدالله عبدالله، رییس اجرایی حکومت وحدت ملی نیز پیش از این گفته بود که حکومت نتوانسته وعده‌هایی را که به مردم داده بود، عملی کند.
شماری از آگاهان بدین باورند که سران حکومت وحدت ملی به جای تلاش برای حل مشکلات مردم افغانستان، بیشتر مصروف چانه‌زنی بر سر تقسیم قدرت بوده اند.
