داستان قهرمانی حمدالله محب را به یاد داریم. او در یک حرکت عجولانه و شجاعانه، از دور افتاد. محب می‌پنداشت که با این حرکت صعود می‌کند، اما تنزیل یافت. هرچند انتقاد شدید از سیاست ایالات متحده و نمایندۀ ویژۀ این کشور، محب را از روی خوش آمریکا محروم کرد، اما او در کیش شخصیت‌پرستی و ناسیونالیسم نابالغ، مبدل شده به قهرمانی که در دفاع از ناموس افغانیت خطر را به جان خرید.
اکنون در ستایش محب شعر‌ها سروده می‌‍شود و نسخه‌ها بافته؛ محب برای طایفه‌گرایان قهرمانی در حد پرستیدن است. اما برای غنی، دردسر، گره غیر قابل گشودن و شمشیر دولبه. غنی در میدان سیاست، هم نقش وفادار به ناسیونالیسم نابالغ را بازی می‌کند و هم وفادار به ایالات متحدۀ آمریکا را. او در جریان بازی این دو نقش، هیچ‌گاه به بن‌بست نخورده بود و هر کدام را به درستی انجام می‌داد.
اما پس از انتقاد محب از آمریکا، روند معمول این بازی بر باد شد. غنی در تنازع بقا در میدان سیاست به همان پیمانه که به حمایت آمریکا نیاز دارد به همان میزان به پشتی‌بانی طایفه‌گرایان، ناسیونالیست‌های رادیکال و لایه‌های پایین جامعۀ قبیله‌یی نیازمند است.
به همین دلیل هم‌زمان با فشار ایالات متحدۀ آمریکا برای حذف حمدالله محب، ناسیونالیست‌های رادیکال برای حفظ محب، غنی را زیر فشار قرار داده‌اند.
غنی گزینه‌هایی برای جایگزینی محب روی میز دارد، اما جسارت تعویضش را ندارد، زیرا هراس دارد که حمایت ناسیونالیست‌های رادیکال را از دست دهد. از جانب دیگر آمریکایی‌ها نیز غنی را به تنگ آورده‌اند؛ در تازه‌ترین مورد به گزارش رسانه‌ها، فرمانده نیروهای آمریکایی یک جلسه مهم را به دلیل حضور محب ترک کرده است. البته غنی واکنش شدید آمریکایی‌ها را درک کرده و صلاحیت‌های محب را محدود کرد، اما آمریکایی‌ها به این مقدار قانع نیستند.
حمدالله محب که به ظاهر مشاور شورای امنیت ملی افغانستان است، در واقع به دلیل فقدان صلاحیت و مجازات نامتناسب به جرم، به شدت سرخورده و سرگردان است. او روز گذشته به محض ورود زلمی خلیلزاد نمایندۀ ویژۀ ایالات متحدۀ آمریکا، اجباراً راه نورستان و کنر را در پیش گرفت و در هوای تازۀ نورستان و کنر انزوای سیاسی‌اش را تجلیل کرد.
آیندۀ سیاسی حمدالله محب در حکومت وحدت ملی و اردوگاه غنی در حال حاضر کاملأ نامعلوم است. محب در بلاتکلیفی مطلق قرار دارد و نمی‌داند که غنی در مورد او چه تصمیمی خواهد گرفت. در آستانۀ انتخابات احتمالی ریاست جمهوری و تحول سیاسی، رئیس جمهور غنی و مشاورانش در تلاش راهی‌اند که هم لعل به دست آید و هم یار نرنجد.
اما از سختگیری ایالات متحده در مورد خطای محب، بوی دیوانگی ترامپ به مشام می‌رسد. همان گونه که گزارش شده، دولت آمریکا از متحدان اروپایی خود و کشورهای عضو ناتو خواسته است که بده و بستان‌ها با محب را متوقف کنند. گمان می‌رود در پشت این جدیت و سماجت در برابر مردی بی‌‌پناهی به نام حمدالله محب، دونالد ترامپ، رئیس جمهور ماجراجوی آمریکا ایستاده باشد.
ترامپ عاشق بازی موش و گربه است. جنگ‌های لفظی ترامپ با رهبر کوریای شمالی کیم جونگ اون را به یاد داریم، به همین میزان کشمکش ترامپ با سیاستمداران و خبرنگاران در داخل ایالات متحدۀ آمریکا و دیگر سیاستمداران جهان با ترامپ نیز قابل تأمل است.
ترامپ از تحقیر حریف ضعیف لذت می‌برد. ظاهراً گردش روزگار، محب را که در تناسب به ترامپ به غایت نحیف است، طعمۀ این بازی دل‌انگیز کرده و مقاومت غنی در برابر خواست ترامپ به جذابیت این بازی افزوده است. تداوم بازی تا این‌جای کار شهروندی آمریکا را از محب گرفته و از میدان سیاست نیز پرتش کرده است.
محب در میدان سیاست افغانستان جوان و تازه‌کار است، اما خطر آن وجود دارد که در میان دو سنگ بزرگ آرد شود. این احتمال قوی نیز وجود دارد که در جریان بازی، غنی کوتاه بیاید و او را کاملاً از دایرۀ خود بیرون بیاندازد.
در همین زمینه
