مجلۀ تایم آمریکایی گزارش داده است که مایک پومپئو، وزیر خارجۀ آمریکا از امضای توافق‌نامۀ صلح آمریکا با طالبان، خودداری کرده است.
در این گزارش به نقل از مقام‌های بلندپایۀ آمریکا، اروپا و افغانستان آمده که علت خودداری آقای پومپئو از امضای این توافق‌نامه، وجود خطرهای احتمالی در آن گفته شده‌است.
بر بنیاد نوشتۀ تایم، خطر بالای بر هم خوردن این توافق‌نامه و عدم پای‌بندی طالبان به آن از جملۀ علت‌های بی‌علاقه‌گی وزیر خارجۀ آمریکا به امضای آن است.
مجله تایم از زبان یک مقام افغانستان نوشته است که توافق میان آمریکایی‌ها و طالبان در حالی صورت خواهد گرفت که «هیچ مدرکی مبنی بر صداقت از طالبان موجود نیست.»
این گزارش در حالی نشر شده است که پیش از این زلمی خلیلزاد، نمایندۀ ویژۀ آمریکا برای صلح افغانستان گفت که واشنگتن در اصول با طالبان به توافق رسیده‌است.
وزارت خارجۀ آمریکا هنوز به این گزارش مجلۀ تایم واکنشی نشان نداده است.
به نوشتۀ مجلۀ تایم، طالبان خواهان امضای توافق‌نامۀ صلح با عنوان امارت اسلامی افغانستان است که در زمان حکومت این گروه بر افغانستان، عنوان رسمی آن بود.
در این زمینه:
هشدار سفیران پیشین آمریکا در کابل از احتمال آغاز جنگ داخلی در افغانستان
این گروه هم‌چنان خواهان امضای این توافق‌نامه توسط مایک پومپئو به عنوان نمایندۀ آمریکا هستند که به این اساس، امضای این توافق‌نامه توسط وزیر خارجۀ آمریکا به معنی به رسمیت‌شناختن گروه طالبان است از همین‌رو آقای پومپئو تمایلی به این کار ندارد.
پیش از این آقای خلیلزاد، درگفت‌وگو با یک رسانۀ خصوصی داخلی گفته‌است که بازگشت امارت اسلامی برای آمریکا قابل پذیرش نیست و آمریکا خواهان ایجاد حکومتی در افغانستان است که بربنیاد گفت‌وگو و تفاهم به‌وجود بیاید.
به گزارش مجلۀ تایم، در نهایت امکان دارد این توافق‌نامه توسط زلمی خلیلزاد، نمایندۀ ویژۀ وزارت خارجۀ آمریکا برای صلح افغانستان امضا شود و یا این که دو طرف تنها به صدور یک بیانیۀ مشترک بسنده کنند.
در این حال عباس فراسو، پژوهشگر مسایل افغانستان در دانشگاه دیکین استرالیا می‌گوید، در کنار اینکه امضای توافق‌نامۀ صلح با طالبان، نمی‌تواند تضمین کنندۀ پایان جنگ در افغانستان باشد، بلکه احتمال دارد طالبان پس از امضای این توافق‌نامه، آمریکا را به نقص آن تهدید کنند تا اینکه آمریکا نتواند در مرحلۀ دوم مذاکرات صلح از افغانستان در برابر خشونت‌ها حمایت کند.
به باور آقای فراسو، نقص این توافق‌نامه از سوی آمریکا در واقع شکست بزرگ سیاسی برای این کشور است. هم‌چنان ذکر اصطلاح «امارت اسلامی» در توافق‌نامه، به صورت غیررسمی، رسمیت بخشیدن به گروه طالبان به عنوان یک دولت است.
آقای فراسو می‌افزاید، آمریکا در منطقه سیاست جنگ با طالبان را باخته و پذیرفته که پایگاه طالبان در خاک پاکستان محفوظ است و طالبان در سال‌های اخیر قدرت نظامی بیشتر پیدا کرده‌اند.
بسم‌الله رنجبر، دیگر کارشناس مسایل سیاسی می‌گوید، هیچ تضمینی برای اجرایی‌شدن توافق‌نامۀ صلح وجود ندارد و از همین‌رو در بارۀ قطع جنگ پس از امضای توافق‌نامه، ابهاماتی وجود دارد. به گفتۀ آقای رنجبر، حتی اگر آمریکا پس از امضای توافق‌نامۀ صلح با آمریکا در افغانستان نجنگد، گروه‌های تروریستی دیگر به جنگ ادامه خواهند داد.
آقای رنجبر می‌گوید، صلح و قطع جنگ در افغانستان تنها در صورتی امکان پذیر است که تمام گروه‌های تروریستی به روند صلح مدغم شوند.
گفت‌وگوها میان زلمی خلیلزاد، نمایندۀ ویژۀ وزارت خارجۀ آمریکا برای صلح افغانستان و طالبان ماه میزان سال گذشته در دوحۀ قطر آغاز شد. این گفت‌وگوها پس از نُه دور به روز یک‌شنبه (10 سنبله) به پایان رسید و آقای خلیلزاد به کابل آمد و در جریان دیدارش با رهبران حکومت وحدت ملی جزییات نهمین دور گفت‌وگوهای صلح را با آنان شریک ساخت.
ارگ ریاست جمهوری و قصر سپیدار در بارۀ جزییاتی که آقای خلیلزاد با رهبران حکومت شریک کرد، معلومات ندادند. اما، ارگ ریاست جمهور گفته بود که جزییات مفصل بحث‌ها در این نشست، بعداً همگانی خواهد شد.
در این زمینه:
خلیلزاد، جزییات نهمین دور گفت‌وگوهای صلح را با رهبران حکومت افغانستان شریک ساخت
