ماست روی سنگ قبر آخرین پادشاه تیموریان

سنگ آرامگاه سلطان‌حسین بایقرا، آخرین پادشاه مقتدر دورۀ تیموریان در هرات از 6 دهه بدین‌‌سو به «سنگ سیاه‌سرفه» شهرت یافته است. این سنگ که قدمت تاریخی بیش از 500 سال دارد از چند دهه بدین‌سو شماری از باشندگان هرات اعتقاد عجیبی به آن پیدا کرده‌اند و هر از گاهی بیماران مبتلا به بیماری سیاه‌سرفه را برای شفایابی به این آرامگاه می‌آورند.

برخی از باشندگان این ولایت که فرزندان‌شان به بیماری سیاه‌سرفه مبتلا می‌شوند، یک مقدار ماست را روی سنگ آرامگاه سلطان‌حسین بایقرا، می‌ریزند و از کودکان‌شان می‌خواهند تا آن را بخورند که به گفتۀ آنان پس از این کار، این بیماران شفایاب می‌شوند.

میلاد، یکی از باشندگان هرات که برادر خردسالش به بیماری سیاه‌سرفه مبتلا شده و او را برای شفایابی به آرامگاه سلطان‌حسین بایقرا، آروده می‌گوید که خودش نیز 10 سال پیش به این بیماری مبتلا شده بود و با ریختن ماست روی سنگ این آرامگاه و خوردن آن بهبود یافته است.

مسئولان ریاست اطلاعات و فرهنگ هرات می‌گویند، با گذشت 6 دهه باشندگان این ولایت به سنگ قبر سلطان‌حسین بایقرا، به اندازه‌یی معتقد شده‌اند که بخش‌هایی آن را شکستانده و به بیماران مبتلا به سیاه‌سرفه می‌دهند.

آنان می‌گویند که به همین علت برای حفاظت از سنگ قبر دور آن را حفاظ سیمی گرفته‌اند، اما مراجعه کنندگان به سنگ تاریخی دیگری که کمی آن‌سو‌تر این آرامگاه قرار دارد، روی آورده‌اند.

جاوید ضرغام، آمر فرهنگ و هنر ریاست اطلاعات و فرهنگ هرات می‌گوید، سنگ قبر سلطان‌حسین بایقرا، به جز قدمت تاریخی هیچ حکمتی ندارد و سنگ دیگری که آن‌سوتر گذاشته شده نیز یک سنگ تاریخی است.

اما پرسش اینجاست که آیا اعتقادات برخی از مردم به سنگ آرامگاه سلطان‌حسین بایقرا، یکی از پادشاهان دورۀ تیموریان به عنوان سنگ شفا دهنده به بیماران سیاه‌سرفه جایگاه دینی دارد یا نه؟ در این باره محمدمعصوم خطیبی، عالم دین در هرات می‌گوید که سنگ نمی‌تواند شفا دهنده باشد و این کار را خلاف آموزه‌های اسلامی‌ می‌خواند.

این عالم دین، اعتقاد مردم به این سنگ را گونه‌یی از خرافات می‌خواند و از آنان می‌خواهد که این خرافات را باید کنار بگذارند.

شماری از عالمان دین در هرات از حکومت نیز می‌خواهند تا با روی دست‌گرفتن برنامه‌های آگاهی‌دهی برای از بین‌بردن خرافات و باورهای نادرست در کشور تلاش کند.