شهروندان هندو و سیک در ولایت غزنی با کمبود سرپناه روبهرو هستند، آنان میگویند در هر حویلی بیش از شش خانواده زندهگی میکنند که این وضعیت مشکلاتی را به بار آورده و آنان مجبورند افغانستان را ترک کنند.
هماکنون از 150 خانوادۀ هندو و سیک در ولایت غزنی، تنها 50 خانواده مانده که بیشترشان سرگرم دوکانداری، فروش داروهای گیاهی و زرگری اند. تمام این خانوادهها در یک کوچه زندهگی میکنند. آنان از کمتوجهی حکومت شکایت دارند و میگویند، مکان مناسبی برای بودوباش ندارند.
دیدار سینگ، یکی از بزرگان این خانوادهها میگوید، 50 خانواده هندو و سیک در 8 حویلی زندهگی میکنند و این وضعیت سبب شده تا افغانستان را ترک کنند.
فاطمه رحیمی، نمایندۀ مردم غزنی در شورای ولایتی میگوید، در سالهای گذشته هیچ توجهی به شهروندان هندو و سیک در کشور نشده و در تشکیلات دولت محلی غزنی نیز سهمی به آنان داده نشده است.
بانو رحیمی، نادیدهگرفتن شهروندان هندو و سیک را مخالف ارزشهای حقوق بشری و عدالت اجتماعی دانسته و میگوید، مسؤولان حکومتی از حضور این افراد به گونۀ نمایشی در نشستهایشان استفاده کرده اند.
اما فریدون احمدی شهردارغزنی میگوید، نداشتن سرپناه شهروندان هندو و سیک این ولایت را بررسی کرده اند و در نظر دارند در سه شهرکی که تا پایان زمستان سال جاری به بهرهبرداری سپرده میشوند، به آنان خانه توزیع کنند.
بیشتر شهروندان هندو و سیک با تشدید جنگهای داخلی دهۀ 70 میلادی و حضور طالبان، از کشور رخت بسته و با فروش داراییشان، افغانستان را ترک کردند.