.jpg)
یک تانکر تخلیۀ فاضلاب پر از مواد انفجاری دیروز در چند کیلومتری قصر سپیدار و ارگ ریاست جمهوری، و در نزدیکی بخشی از ریاست امنیت ملی انفجار کرد. آخرین رقم از تلفات این فاجعه، حاکی از 90 کشته و بیش از 450 زخمی است.
این حمله به حدی مهیب بود که صدای آن در دورترین نقاط پایتخت به گوش شهروندان رسید.
در منطقه‌یی که این انفجار انجام شده، ریاست اجرایی، سفارت‌خانه‌های آلمان، هند و ایران موقعیت دارند، اما این نهادها پیش از این حمله، کارمندان‌شان را برای چند روزی رخصت کرده بودند.
اما چه‌گونه یک تانکر پر از مواد منفجره توانست وارد یکی از مناطق دیپلمات‌نشین پایتخت شود؟
آگاهان به این باورند که چنین حملاتی در بیرون سازمان‌دهی می‌شوند، اما از سوی شماری از کارمندان حکومتی در داخل عملی می‌گردند.
عتیق‌الله امرخیل، آگاه نظامی به سلام‌وطندار می‌گوید، کسانی که در داخل نظام از هراس‌افگنان حمایت می‌کنند و نمی‌گذارند آنان مجازات شوند، در این فاجعه عملاً دست دارند.
.jpg)
زلمی وردک، دیگر آگاه نظامی می‌گوید، تا زمانی که توافق فکری میان سران حکومت وحدت ملی وجود نداشته باشد، منتظر تکرار چنین حملاتی باید بود.
به گفتۀ آقای وردک، در صورتی که حکومت از وقوع چنین حملاتی اطلاع داشته باشد، اما نتواند جلو آن شود «واقعاً در حفظ جان مردم ناتوان است.» وردک می‌افزاید، کشاندن پای سازمان‌های استخباراتی در چنین قضیه‌هایی به نحوی کتمان حقیقت از چشم شهروندان است.
این آگاه نظامی می‌گوید، عدم مسؤولیت‌پذیری رهبران حکومت هراس‌افگنان را بیشتر از بیش قوت بخشیده و آنان را در رسیدن به اهداف‌شان کمک می‌کند.
ریاست امنیت ملی کشور اعلام کرده است که انفجار خونین دیروزِ کابل از سوی شبکۀ حقانی در پاکستان طرح‌ریزی شده بود.
به گفتۀ امنیت ملی، بر بنیاد اطلاعات این نهاد «برنامه‌ریزی حمله مذکور توسط شبکۀ حقانی با راهنمایی و همکاری مستقیم دستگاه استخبارات پاکستان (آی‌اس‌آی) طرح‌ریزی شده است.»
این نخستین حملۀ تروریستی خونین در پایتخت نیست که از سوی مخالفان طرح‌ریزی می‌شود. پیش از این قول اردوی 209 شاهین در بلخ و شفاخانۀ 400 بستر سردارمحمدداوودخان نیز گواه چنین حملات خونینی بوده‌اند، اما تاکنون چه‌گونه‌گی طرح این حملات و هویت عاملان آن‌ها فاش نشده است.
