عبدالله و دو مصیبتی که همزمان دامن‌گیرش شده است

به دیوار تکیه می‌زند، سرش را پایین می‌اندازد و در حالی که با چوبی در دستش زمین را خط‌خطی می‌کند، می‌گوید که از یک‌سو غم از دست دادن 12 عزیزش او را زمین‌گیر کرده و از سوی دیگر، به فکر پرداخت بدهی‌های آن‌ها است.

برادر و 11 عضو دیگر خانوادۀ او هنگامی که می‌خواستند از آب‌های ترکیه به سوی یونان عبور کنند به در آن‌سوی آب‌ها زنده‌گی آرام و بدون دردسری داشته باشند، در اثر تصادف کشتی، غرق شدند.

او روز شنبه هفتۀ جاری در حالی هفت عضو خانواده‌اش را در کابل به خاک سپرد که هنوز سرنوشت برادر و چهار عضو دیگر خانواده‌اش نامشخص است. عبدالله امیدی به بازگشت آن‌ها ندارد، اما برای تحویل گرفتن پیکرهای بی‌جان آن‌ها لحظه‌شماری می‌کند.

عبدالله در گفت‌وگو با سلام‌وطندار می‌گوید که برادرش در شهر کابل فروشگاه مواد غذایی داشته؛ فروشگاهش را فروخته و پیشاپیش رفتنش چند هزار دالر از افراد دیگر قرض گرفته است. افزون بر این، برای انتقال هر جسدِ اعضای خانواده‌اش از ترکیه به کابل، 350 یورو پرداخته که به گفتۀ خودش، این پول‌ها نیز قرض گرفته است و او اکنون به این فکر می‌کند که تا چند روز بعد، قرض دهنده‌گان یخنش را جفت کنند و پول‌شان را بخواهند.

عبدالله می‌گوید که دلش می‌خواهد برای بسته‌گان از دست داده‌اش «خیرات» کند؛ اما جیبش خالی است و دستش به دهنش نمی‌رسد.

این مصیبت تنها دامن‌گیر عبدالله نیست؛ ماما، پسرخاله و نواسه‌های کاکایش نیز شامل افراد غرق شده اند و خانواده‌های آن‌ها نیز شریک این غم هستند.

شبیر، یکی از بسته‌گان عبدالله که روز یک‌شنبه در مراسم فاتحۀ اعضای خانوادۀ عبدالله حضور داشت، گفت که این 12 نفر به دلیل ناامنی و بیکاری خوراک ماهیان شده اند و از دولت می‌خواهد که نگذارد چنین مصیبت بزرگی دامن‌گیر دیگر خانواده‌های این کشور شود.

محمدیوسف، یکی دیگر از اعضای این خانواده با چشمانی پراشک و دل خونین می‌گوید، زمانی که از مرگ آن‌ها با خبر شده، چندین بار به سفارت ترکیه در کابل مراجعه کرده تا برای یافتن جسدها با آن‌ها همکاری کند؛ اما تنها جوابش، برخورد نادرست این سفارت بوده است.

یوسف می‌گوید که پس از تب‌وتلاش زیاد، بابت هر جسد سه هزار دالر آمریکایی به سفارت ترکیه داده و پس از 15 روز، هفت جسد در حالی پیدا شده که از گلو تا ناف‌شان به گونۀ کامل پاره شده بودند.

این نخستین بار است که 12 عضو یک خانوادۀ افغانستان در راه رسیدن به اروپا طعمۀ آب‌ها می‌شوند.

بر بنیاد گزارش‌ها، افغانستان دومین کشوری است که بیشترین تعداد شهروندانش در کشورهای اروپایی پناهنده شده اند. آمارها نشان می‌دهند که از آغاز سال روان میلادی تاکنون، 150 هزار شهروند افغانستان با گذشتن از آب‌های یونان، به کشورهای اروپایی پناهنده شده اند.