صنعت آهنگری در بلخ که روزگاری از رونق خاصی بر خوردار بود، اکنون با رکود روبهرو شده است.
آهنگری حرفهییست که از دیر باز در افغانستان رواج داشته و آهنگران این حرفه را با سبک و مهارت خاصی به پیش بردهاند.
کیفیت و زیبایی لوازم ساخت آهنگران افغانستان به ویژه ظروف مسی و آلمینیومی به اندازهیی بوده است که حتی خارجیها از آنها استفاده میکردند، اما نظام بازار آزاد و ورود لوازم خارجی به بازارهای کشور، این حرفه را با نابودی روبهرو کرده است که رکود بازار رستۀ آهنگری ولایت بلخ یکی از نمونههای آن است.
شماری از آهنگری در بلخ نبود بازار مناسب، واردات بیش از حد لوازم خارجی و عدم حمایت حکومت از صنعت آهنگری را از علتهای سقوط این صنعت دیرینه در کشور میخوانند.
حمیدالله، یکی از این آهنگران به سلاموطندار میگوید، با آن که در سالهای گذشته تیشه، تبر، چکش، بیل و برخی ابزار آهنی دیگری را میساخت، اما اکنون به علت کمرنگشدن این پیشه، تنها لوازم فرسوده را ترمیم میکند.
مسئولان ریاست کار و امور اجتماعی بلخ نیز از رکود صنعت آهنگری در این ولایت سخن میزنند و میگویند، هیچ آهنگری در بلخ باقی نمانده و تنها چند دکانی که به نام آهنگری وجود دارند، لوازم فرسوده را ترمیم میکنند.
عبدالرسول یاردم، مسئول مطالعات بازار کار ریاست کار و امور اجتماعی بلخ نیز علت رکود صنعت آهنگری را در این ولایت، واردات لوازم خارجی به کشور عنوان میکند.
با این همه آهنگران بلخ میگویند، اگر حکومت جلوی واردات لوازم کمکیفیت خارجی را به بازارهای کشور نگیرد، صنعت آهنگری در افغانستان به گونۀ کامل نابود خواهد شد.