نعمتالله فرهادی، سرباز ارتش در میدان هوایی شیندند هرات 6 سال پیش در یک عملیات نظامی، دچار قطع نخاع شد. او که مدت سه سال را در صفوف ارتش کشور ایفای وظیفه کرده است، حالا در شرایط ناگواری در میان مرگ و زندهگی دستوپنجه نرم میکند و در بستر زمینگیر است.
فرهادی میگوید که برای درمان تمام داروندارش را فروخت و با تنها عضو خانوادهاش قاچاقی راهی آلمان شد، اما «صحتیابیات غیرممکن است» تنها پاسخی بود که از پزشکان آلمانی دریافت کرد.
فرهادی که از دو روز به اینسو در شفاخانۀ حوزوی هرات بهسر میبرد، پس از سالها تحمل دردورنج، حالا دست به دامن رسانهها شده تا فریادش را به گوش مسؤولان دولت برساند.
این سرباز ارتش میگوید، حینی که با همقطارانش به منظور راهاندازی عملیات نظامی به زیرکوه شیندند هرات میرفتند، در مسیر راه موتر حاملشان از سوی طالبان هدف راکت قرار گرفت و این رویداد سبب قطع نخاعاش شد.
نعمتالله پس از این رویداد، به شفاخانۀ 400 بستر کابل و سپس توسط صلیب سرخ به ایران منتقل شد و پس از عملیات کمرش، مدت 5 سال را در بستر بیماری در این کشور سپری کرده است.
نعمتالله میگوید که پس از شنیدن پاسخ رد پزشکان آلمانی به کشور بازگشته، اما اکنون هیچ جایی برای بودوباش ندارد. او که چند ماه پس از زخمیشدن حقوق ماهوارش از سوی دولت قطع شد، از حکومت میخواهد که دستکم مکانی را برای بودوباشش فراهم کند.
صفرا فرهادی، مادر 48 سالۀ این سرباز ارتش است که از سالها بدینسو از تنها فرزندش مواظبت میکند. او میگوید، پیش از قطع نخاع فرزندش، زن و پسر او در اثر انفجار هاوان در خانۀشان در ولسوالی رباطسنگی هرات کشته شده بودند.
مادر درد دیدۀ نعمتالله میگوید که برای درمان فرزندش تمام داروندارشان را فروخته اند و حالا حتا از امکانات ابتدایی زندهگی هم بیبهره اند. او میگوید که فرزندش در راه خدمت به کشور دچار قطع نخاع شده و حکومت باید به دادشان برسد و حداقل مکانی برای بودوباششان مهیا کند.