.jpg)
پیش از چاشت دیروز بود که صدای مهیبی برای چندمین بار همه را ترساند. دود از نزدیکی شفاخانۀ جمهوریت به هوا می‌رفت. صدای چند موتر آمبولانس تمام فرضیات را به حقیقت رساند؛ آری یک بار دیگر انفجار. این بار مهاجمان وزارت داخله که در نزدیکی یکی از شفاخانه‌های دولتی قرار دارد را با موتر آمبولانس هدف قرار دادند.
ساعتی بعد، عقب شفاخانه‌های کابل ده‌ها زن و مرد تجمع کردند و داخل این شفاخانه‌ها پُر بود از تن‌های تکه‌تکه و افرادی که عضوی از بدن‌شان را از دست داده بودند و در بهترین صورت ممکن زخمی‌هایی که امید برای زنده‌گی را از دست داده بودند.
فریاد پدران و مادرانی که به دنبال فرزندان‌شان این‌ور و آن‌ور می‌دویدند و صدای ناله و فغان همه‌جای منطقۀ شهرنو را گرفته بود و سوای آن، دورترین نقطه پایتخت راوی رویدادی ناگوار بود. قضیه در این‌جا تمام نشد و فضای مجازی این رویداد را به دورترین نقاط جهان رساند. تصویرهای دختربچه‌یی که پایش را از دست داده یا زنی که صورتش از شدت خون‌ریزی شناخته نمی‌شود از جمله تصاویری بودند که میان کاربران دست به دست می‌شد. کابل یک ساعته چنان شهری محزون چهره تبدیل کرد.
ده‌ها تن با اجساد عزیزان‌شان برگشتند، شماری پشت شفاخانه‌ها ماندند تا جویای احوال بسته‌گان‌شان شوند، اما در این میان شماری تا حال که یک روز از رویداد می‌گذرد، برای پیداکردن کوچکترین نشانه‌یی از عزیزان‌شان به همه‌جا رفتند، اما هیچ نشانه‌یی پیدا نکردند.
.jpg)
امروز برای گفت‌وگو با بازمانده‌گان رویداد روز گذشته دهلیزهای شفاخانۀ وزیراکبرخان را گشتم. یکی از پزشکان مرا به اتاقی برد که زخمیان در آن بستری بودند.
در نگاه نخست بشیر را دیدم که روی تختی دراز کشیده بود. او می‌گوید، در رویداد روز گذشته از ناحیۀ پشت زخم برداشته است. بشیر وضعیت صحی‌اش را قناعت‌بخش می‌خواند و از وارسی پزشکان شفاخانه راضی به نظر می‌رسد.
او دربارۀ دیروز فقط چند بار تکرار کرد «وحشتناک بود، وحشتناک!»
چند بستر آن‌سوتر نوجوانی به اسم گل‌پرا بستر بود. گل‌پرا نیز در رویداد دیروز از ناحیۀ سر و دست زخم برداشته است. می‌گوید، تازه لقمۀ اول در دهن گذاشته بود که صدای انفجار بی‌هوشش کرده و وقتی به هوش آمده، دوروبرش را اجساد پر کرده بود.
محمد، یکی از پزشکان شفاخانۀ وزیرمحمد اکبرخان می‌گوید که از روز گذشته تاکنون 37 زخمی و 13 جسد به این شفاخانه منتقل شده است.
هر سو تن‌های زخمی در بسترها افتاده بود. شدت انفجار به قدری بوده که صدای آن در دوردست‌ترین نقاط به گوش رسیده است. این رویداد از نوع خودش نخستین نبوده. پیش از این نیز کابل شاهد حملات این‌چنینی بوده است؛ حملاتی که به یک‌باره جان ده‌ها تن را گرفتند و هزاران شهروند را به سوگ نشاندند.
