فاطمه بانوی 30 ساله از ولسوالی اوبه هرات است که چندین سال پیش به گونۀ اجباری با مرد کهنسالی ازداوج میکند. او هماکنون چهار کودک خردسال دارد.
نفسگل، از نزدیکان فاطمه در گفتوگویی به سلاموطندار میگوید، فاطمه سالهای زیادی را با شکنجۀ شوهر سپری کرد و پس از مرگ شوهرش، از سوی پسراندرش و پسران کاکایش شکنجه میشد. او میگوید، فاطمه به خاطر رهایی از این شکنجهها چند ماه پیش خود را به پولیس ولسوالی اوبه تسلیم میکند که پولیس هم او را به خانۀ امن هرات انتقال میدهد.
نفسگل میگوید، اکنون نزدیکان همسر فاطمه به طالبان شکایت کرده اند و طالبان به بستهگان فاطمه دستور دادهاند که به هر نحوی ممکن فاطمه را از خانۀ امن بیرون کنند، تا برای پند به زنان دیگر دادگاه صحرایی شود.
یک منبع امنیتی که نمیخواهد نامش گرفته شود میگوید، پیش از این نیز زنان پس از بیرون شدن از خانۀ امن از سوی نزدیکانشان به گونۀ فجیعی به قتل رسیدند.
ثریا پاکزاد، مسؤول خانۀ امن هرات میگوید، بیرون رفتن از خانۀ امن مطابق به خواست خود زنان است. او میگوید، فاطمه را هیچ فردی به چال و فریب و حتا به زور از خانۀ امن بیرون کرده نمیتواند.
مسؤول خانۀ امن هرات میگوید، اگر خانمی قصد ترک خانۀ امن را داشته باشد، با حضور هیأتی از دادستانی، ریاست امور زنان، پولیس و تضمینخط اجازه داده میشود.
محبوبه جمشیدی، رییس امور زنان هرات نیز میگوید، بدون رضایت خانمها هیچ فردی نمیتواند آنان را از خانۀ امن بیرون کند. او تأکید میکند که پروندۀ فاطمه به گونۀ جدی بررسی میشود و به هیچ فردی اجازه نمیدهند که با هیله و فریب او را از خانۀ امن بیرون کنند.