ده‌ها تن از فعالان مدنی و شماری از خانواده‌های 31 مسافر ربوده‌شده، امروز (17 حمل/فروردین) در پارک زرنگار کابل در اعتراض به بی‌توجهی حکومت به سرنوشت ربودهشدهها تحصن کردند. آن‌ها می‌گویند که نزدیک به یک‌ونیم ماه است که چشم به راه عزیزان‌شان اند؛ اما حکومت توجهی به آزادی این ربودهشدهها ندارد.
معصومه، یکی از معترضانی که در این تحصن حضور داشت گفت که ما خواهان توجه جدی رهبران حکومت به این مسافران شد. او گفت که دو تن از ربودهشدهها برادرانش هستند.
معصومه با گلویی پر از بغض گفت که هر لحظه با شنیدن صدای در، فکر می‌کند که برادرانش آمده اند و برای دیدن آن‌ها لحظه‌شماری می‌کند.
حسین‌علی، یکی دیگر از معترضان این تحصن می‌گوید که فرزندش در میان ربودهشدهها است و 42 روز می‌شود که از وی خبری ندارد. حسین‌علی افزود، حکومت در مورد وضعیت آنان هیچ معلوماتی نمی‌دهد، حتا هویت گروگان‌گیران را نیز فاش نمی‌کند.
احمد‌شاه استانکزی، یکی از فعالان مدنی که در این تحصن حضور داشت نیز گفت، تا زمانی که حکومت به خواسته‌های‌شان رسیده‌گی نکند، به تحصن‌شان ادامه می‌دهند.
آنان با پخش اعلامیه‌یی از حکومت خواستند تا قضیۀ رهایی 31 مسافر ربوده‌شده را در صدر اولویتهای کاری اش قرار دهد.
با این‌حال، رهبران حکومت وحدت ملی گفته اند که برای رهایی ربودهشدهها از هیچ وسیله‌یی دریغ نخواهند کرد.
عبدالله عبدالله، رییس اجرایی حکومت وحدت ملی می‌گوید، تلاش‌هایی برای رهایی این مسافران صورت گرفته؛ اما به دلیل مشکلات امنیتی و امنیت جانی آن‌ها، حکومت نمی‌تواند تمامی جزئیات را منتشر کند.
وی افزود که از ابتدا، این رویداد در صدر اولویتهای کاری‌شان قرار داشته و آن‌ها هیچ‌گاه در قبال این قضیه بی‌تفاوت نبوده اند.
ظاهر قدیر، معاون اول مجلس نماینده‌گان نیز گفت که چندین‌بار قضیۀ مسافران ربوده‌شده را با رییس جمهور در میان گذاشته است و از بودجۀ شخصی‌اش تعدادی از بزرگان قومی را به خاطر رهایی آنان به زابل فرستاده است.
این مسافران در چهارم حوت سال گذشته، زمانی که از قندهار به سوی کابل در حرکت بودند، در ولسوالی شاه‌جوی زابل توسط افراد نقاب‌پوش ربوده شدند و تا کنون اطلاع دقیقی از محل نگه‌داری آن‌ها در دست نیست.
