خالکوبی هر چند پدیدۀ جدیدی در کشور نیست و از گذشته‌های دور مردم به ویژه زندانیان و روستانشینان قسمت‌های از بدن‌شان را خالکوبی می‌کردند؛ اما این روزها این پدیده به عنوان نوعی زینت وارد جامعه شده است.
طرفداران خالکوبی یا تتو در شهرهای بزرگِ مانند شهر مزارشریف بیشتر جوانان‌اند.
نجمه یکی از باشندگان شهر مزار با تقلید از ستاره‌های سینما و ورزش، پروانۀ در حال پرواز را روی دستش خالکوبی کرده است.
نجمه می‌گوید که با این تتو یا خالکوبی به او حس آزادی می‌دهد و او می‌خواهد نشان دهد که زنان آزاداند و می‌توانند همانند مردان به میل خودشان کار کنند.
با این حال، خالکوبی برای سید مهدی دلیل دیگری دارد.
او که بخاطر علاقه‌اش به تتو، ضربان قلب را به دستش خالکوبی کرده است، می‌گوید که این پدیده برایش نشانی‌یی از ابراز علاقه و وفاست.
در جامعۀ سنتی مانند افغانستان که پدیده‌های مانند خالکوبی در آن مخالفان زیادی دارد؛ اما هستند دختران و پسرانی که دل به دریا می‌زنند و چنین پدیده‌هایی را تجربه می‌کنند.
برای بررسی میزان علاقمندی جوانان به خالکوبی به گوشه‌های شهر مزارشریف رفتم. در گوشۀ از این شهر آرایشگاهی را یافتم که در کنار آرایش مو و صورت، خدمات خالکوبی را برای پسران و دختران نیز ارایه می‌کند.
مسئولان این آرایشگاه می‌گویند که به روی بدن صدها تن از جوانان بلخی خالکوبی کرده‌اند.
مرتضی محمدی، مسئول این آرایشگاه می‌گوید که در نخستین سال‌هایی که خدمات خالکوبی یا تتو را فعال کردند، مراجعۀ مردم کم بود؛ اما در یک سال اخیر هیچ روزی را بدون مشتری خالکوبی سپری نمی‌کنند.
به گفتۀ محمدی، مراجعۀ مردم سبب شد که او ماشین و لوازم جدید و پیشرفته‌یی را از خارج وارد کند.
این مسئول آرایشگاه می‌گوید که خالکوبی را در ایران فرا گرفته است؛ اما مهارت‌هایش را به کمک شبکه‌های اجتماعی بالا می‌برد.
به گفتۀ محمدی، تا کنون حکومت یا مردم مانع کار او نشده‌اند. با این حال، این پدیده مخالفان خود را نیز دارد.
سیف‌الدین، یک تن از پزشکان شهر مزارشریف خالکوبی را خلاف ارزش‌های جامعه دانسته و می‌گوید که این پدیده سبب بیماری‌های گونه‌گون نیز می‌شود.
با وجود این نگرانی‌ها، ارایه‌کنندگان خدمات خالکوبی در تلاش گسترش کارشان و ترویج این پدیده‌اند.
