مسؤولان محلی در ولایت بامیان میگویند که خشکساليهای پیدرپی، سردی هوا، دشوارگذر بودن جادهها و عدم گرفتن محصول کافی از زمینهای کشاورزی سبب شده تا حدود 50 درصد شهروندان مناطق مرکزی افغانستان، به ویژه بامیان، زیر خط فقر زندهگی کنند.
این مسؤولان میگویند که شهروندان این ولایت نه تنها فقیر هستند، بلکه از گرسنهگی رنج میبرند و باشندهگان شماری از مناطق دوردست آن حتا در حال تلف شدن هستند.
شغل اصلی بیشتر شهروندان بامیان در مرکز افغانستان، کشاورزی است و تغییرات آبوهوایی نظیر خشکسالی بر وضعیت زندهگی آنها تأثیر زیادی برجا میگذارد.
محمدآصف مبلغ، معاون والی بامیان امروز (دوشنبه، 10 حوت/اسفند) هنگام توزیع کمکهای بشردوستانۀ صندوق کودکان سازمان ملل متحد (یونیسف) در مرکز بامیان گفت که کمکهای بشردوستانه به مردم بامیان امسال نسبت به سالهای گذشته کاهش یافته است و از حکومت خواست تا کمکهای بشردوستانۀ بیشتری را برای نیازمندان این ولایت اختصاص دهد.
آقای مبلغ میگوید که در درازمدت بهتر است حکومت کمکهایی را برای مردم در نظر بگیرد که «تأثیر عایداتی» داشته باشند تا آنها بتوانند از فقر عبور کنند.
دکتر نیکمحمد، مسؤول بخش بقای کودکان دفتر یونیسیف در بامیان امروز هنگام توزیع کمکهای این صندوق به خانوادههای نیازمند گفت که این کمکهای «غیرغذایی» برای 1750 خانوادۀ فقیر در مرکز بامیان توزیع خواهد شد.
بانو حبیبه یکی از کسانی است که امروز از سوی سازمان یونیسف کمک دریافت کرد. او میگوید که به دلیل سختی روزگار، به تازهگی همراه چهار عضو خانوادهاش از کابل به بامیان کوچیده است، شوهرش مریض است و در بامیان نیز در خانۀ کرایی زندهگی میکند.
حوریا زن دیگری است که به گفتۀ خودش «سرپرست» ندارد. او میگوید که خانوادهاش پنج عضو دارد و اینگونه کمکها را برای خانوادۀ فقیرش «غنیمت» میداند.