شماری از اعضای مجلس نمایندهگان از حکومت میخواهند که خیمههای معترضان در کابل را برچیند. آنان میگویند، معترضان کابل با برپایی خیمهها در نقاط مختلف پایتخت، راه را به روی رفتوآمد بستهاند و پایتختنشینان را با دهها مشکل روبهرو کردهاند.
منورشاه بهادری میگوید، برپایی خیمۀ تحصن برای دستیابی شهروندان به حقوق مدنی نباید حقوق اجتماعی جمع زیادی را سلب کند.
صالحمحمد صالح نیز میگوید، هیچکسی حق ندارد زیر نام اعتراض راه مردم را ببندد و برای آنان مزاحمت ایجاد کند. او از معترضان میخواهد مردم را به گروگان نگیرند و هر چه زودتر خیمههای تحصنشان را به مناطقی که دستوپاگیر نیست، منتقل کنند.
این اعضای مجلس میگویند، در نتیجۀ تحصن معترضان، جادههای عمومی پایتخت بسته شده و شهروندان با مشکلات زیادی دچار شدهاند.
اما ظهیر سعادت، عضو دیگر مجلس میگوید که بر بنیاد قانون، اعتراض و برپایی خیمۀ تحصن حق هر شهروند است و معترضان حق دارند که با چنین اعتراضاتی از مقامهای ناکارا انتقاد کنند و خواهان برکناری آنان شوند.
در پایان نشست امروز قرار شد تا کمیسیونی با عضویت نمایندهگان تمام ولایتهای کشور به ریاست عبدالرؤوف ابراهیمی، رییس مجلس برای پادرمیانی میان معترضان و ارگ وارد میدان شود.
این در حالی است که دادستانی کل نیز امروز از آغاز بررسیها در بارۀ حملۀ مرگبار چهارراهی زنبق، تیراندازی به معترضان و حمله بر مراسم خاکسپاری سالم ایزدیار خبر میدهد.
جمشید رسولی، سخنگوی دادستانی کل به سلاموطندار میگوید، هیأتی برای بررسی این رویدادها گماشته شده و در پایان، نتیجه با رسانهها و مردم در میان گذاشته خواهد شد.
چهارشنبۀ گذشته کابل شاهد انفجاری مهیب بود. این رویداد حدود 90 کشته و دستکم 500 زخمی برجا گذاشت. این انفجار سبب شد فردای آن روز دهها تن از شهروندان به جادهها بیایند و خواستار برکناری حنیف اتمر، مشاور امنیت ملی و دیگر مقامهای ارشد امنیتی شوند. اما در نهایت اعتراض به خشونت گرایید و نیروهای امنیتی به روی راهپیمایان آتش گشودند؛ در نتیجه 6 تن از معترضان کشته شدند و حدود 10 تن دیگر زخمی.
یکی از این معترضان سالم ایزدیار، فرزند علم ایزدیار، معاون نخست مجلس سنا بود. فردای آن روز نیز در مراسم تشییع جنازۀ سالم ایزدیار که مقامهای ارشد حکومتی در آن حضور داشتند، چندین حملۀ انفجاری رخ داد. این حمله نیز تلفاتی به دنبال داشت؛ 6 کشته، 87 زخمی.
تمام این رویدادها پشت سر هم سبب شده تا دهها تن از شهروندان به جادهها بیایند، در نقاط مختلف کابل خیمههای تحصن برپا کنند و علیه رییس اجرایی و رییس جمهور شعار سر دهند.