شماری از خانواده‌های کوچی در ولایت خوست می‌گویند که کودکان‌شان امکانات آموزشی مناسبی نسبت به سایر مردم افغانستان ندارند. آنان از حکومت و نهادهای کمک‌کننده خواستند تا در این‌باره توجه کنند.
نزدیک به 5 هزار دانش‌آموز کوچی در ولایت خوست مصروف آموزش در 10 مکتب اند که 8 باب آن بدون ساختمان بوده و دانش‌آموزان آن زیر سایۀ درختان آموزش می‌بینند.
بزرگان کوچی می‌گویند که فرزندان‌شان امکانات آموزشی مانند کودکان دیگر طبقه‌های جامعه ندارند. آنان می‌گویند، « دانش‌آموزان کوچی بدون هیچ سرپناهی، در هوای سرد زمستان و گرمی تابستان مصروف آموزش اند».
رمضان علی، یکی از بزرگان کوچی‌ها در این ولایت می‌گوید که دانش‌آموزان صنف‌های ابتدایی آنان حتا کتاب درسی ندارند و بارهاست که این مشکل را به وزارت معارف رسانده اند؛ اما تا کنون اقدامی در این مورد صورت نگرفته است.
این بزرگ قومی می‌گوید که کوچی‌ها نیز می‌خواهند تا فرزندان‌شان مانند دیگر طبقه‌ها تحصیل کرده و آموزش ببینند و به کشورشان خدمت کنند.
لعل‌محمد، یکی دیگر از بزرگان کوچی از حکومت خواست تا در موضوع آموزش، همه را به یک چشم ببیند و تعصبی در زمینه نداشته باشد.
لعل‌محمد می‌گوید که به دلیل بی‌توجهی حکومت دیگر جوامع به آنان، با چشم حقارت می‌بینند و فکر می‌کنند که قوم عقب‌مانده اند. او می‌گوید اگر زمینۀ آموزش برای کوچی‌ها هموار گردد؛ آنان نیز مانند دیگر اقوام در آبادی کشور سهم فعال خواهند گرفت.
مطیع‌الله فضلی، معاون آموزشی وزارت آموزش و پرورش کشور دربارۀ مشکلات ساختمان‌های مکتب برای کوچی‌های خوست می‌گوید، اگر بودجۀ انکشافی برای سال جاری مهیا گردد، بخشی از این مشکلات حل خواهد شد.
او می‌گوید که وزارت آموزش و پرورش کشور از نهادهای خیریه و شرکت‌های ساختمانی درخواست کرده است تا ساختمان‌هایی برای دانش‌آموزان کوچی بسازند؛ اما این نهادها تا کنون جواب مثبتی در این باره نداده اند.
بر بنیاد گزارش‌ها در ولایت خوست بیش از 30 هزار کوچی حضور دارند که بیش‌ترشان به گونۀ دایمی در این ولایت سکونت گزیده اند.
