روزنامۀ بریتانیایی گاردین گزارش داده است که شبکۀ جامعۀ مدنی لوگر، از یک حلقۀ بچهبازان که مسئول سوءاستفادۀ جنسی از 546 پسربچهاند، پرده برداشته است.
بر بنیاد این گزارش، پنج خانواده پس از نشر نوارهای ویدیویی کودکانشان در شبکههای اجتماعی آنان را به قتل رساندهاند. بر علاوه، دستکم 25 پسر آسیبدیده، مجبور به ترک مسکن شدهاند.
در میان قربانیان یک کودک 13 و دیگرش 15 سال سن داشتند و هویت عاملان اصلی هنوز نامعلوم است.
شبکۀ جامعۀ مدنی در لوگر توانسته است به 100 بستۀ مستند بچهبازی دست یابد.
محمدموسی (نام مستعار)، یکی از فعالان مدنی در ولایت لوگر ادعا میکند که استادان، سرمعلمان و مقامهای محلی در پروندۀ سوءاستفاده از کودکان دست بالا دارند. به گفتۀ موسی، شبکۀ آنها با کودکان بین 14 تا 20 سال گفتوگو کرده است. بیشتر شکایتهای سوءاستفادۀ جنسی در مناطق امن به ثبت رسیده و به همین دلیل احتمالاً رقم قربانیان این فاجعه به گونۀ چشمگیر افزایش خواهد یافت.
تمیم (نام مستعار) 17 ساله، یکی از این قربانیان در ولایت لوگر است. تمیم میگوید، استادش او را دوست داشت و میخواست با او رابطۀ جنسی داشته باشد. در نخست خانوادهاش حرفهای او را باور نمیکردند، اما پس از آن که صدای ضبطشدۀ استادش را که از او تقاضای همبستری کرده بود، به خانوادهاش پخش کرد، حرفهایش را باور کردند.
به گفتۀ دانشآموزان، سرمعلم یک مکتب، یک اتاق مخصوص در کتابخانۀ مکتب دارد؛ اتاقی که سرمعلم برای تجاوز بر پسران پس از ختم درس و روزهای آخرهفته از آن استفاده میکند.
تمیم میگوید، سرمعلم از مکتب اخراجشده، اما حالا در کابل در وزارت معارف وظیفه اجرا میکند.
نوریه نزهت، سخنگوی وزارت معارف میگوید، اگر کدام شکایت علیه کارمندان این وزارت ثبت شود به آن رسیدهگی میشود. وی میافزاید، اگر استاد رفتار نامناسب با شاگردان داشته باشد، مطابق به قانون مجازات خواهد شد.
این وزارت 220 هزار استاد دارد و کشف و بازرسی یک جرم مربوط این وزارت نمیشود.
داوود (نام مستعار) 18 ساله که در یک مکتب دیگر در ولایت لوگر درس خوانده است، ادعا میکند که یکی از استادانش در بدل کامیابیاش در امتحان از او تقاضای همبستری کرده بود.
محمدموسی، فعال مدنی میگوید، عاملان سوءاستفادۀ جنسی دانشآموزان پس از بازداشت از سوی پولیس، دو باره رها شدهاند. به گفتۀ او، استادان مرد، شاگردان بزرگسال، زورمندان و اعضای دور خانوادهها عاملان اصلی این جرمها هستند.
آقای موسی میگوید، در بعضی موارد قربانیان در بدل نشرنشدن ویدیوهایشان مجبور به فروش مواد مخدر میشوند.
چارو هوگ، مدیر پروژۀ «آل سروایورس» میگوید، سوءاستفادههای جنسی به گونۀ وسیع گزارشدهی نشده است. به باور خانم هوگ، معافیت از مجازات، هنجارهای خطرناک جنسیتی و فقر از دلایل اصلی پنهانماندن این جرمهاست.
لیلا شوارتز، مسئول یکی از نهادهای صحت روان در افغانستان که برای قربانیان این چنین رویدادها مشورهدهی میکند، میگوید، این چنین قضیهها کمتر ثبت میشود؛ چون این پدیده به موقعیت اجتماعی خانوادۀ قربانی صدمه میزند. به باور خانم شوارتز، در اینگونه قضایا، قربانی بیشتر از کسی که مرتکب این جرم شده است، بار ملامتی را به دوش میکشد.
منبع: گاردین
برگردان: شبنم خلیلیار