با آن‌که ده‌ها میلیون دالر برای توانمندی بانوان لوگری در این ولایت به مصرف رسیده است، اما هنوز هم این بانوان با مشکل‌های فقر و بی‌سوادی مواجه‌اند و با آن‌ها مبارزه می‌کنند.
مسلمه هاشمی، یکی از این بانوان لوگری است که هزینه و مصارف خانواده‌ی هفت نفری‌اش را فراهم می‌کند.
بانو هاشمی به سلام‌وطندار می‌گوید، پس از آن‌که در کارگاه‌های آموزشی نهاد مدنی در مرکز لوگر اشتراک کرد، دانست که چگونه با فقر و بیکاری مبارزه کند.
به گفته‌ی بانو هاشمی، او کورس خیاطی‌یی ایجاد کرده و برای نزدیک به 20 بانوی نیازمند زمینه‌ی کار را فراهم کرده است.
این بانوی لوگری می‌گوید، اگر کاروبارش توسعه پیدا کند، کورس سوادآموزی‌یی را برای دیگر بانوان لوگری ایجاد خواهد کرد.
در همین حال، شماری دیگر از بانوان لوگری با شکایت از فقر و ناداری می‌گویند، ده‌ها بانو در لوگر از فقر، ناامنی و بیکاری رنج می‌برند.
این بانوان می‌گویند اگر مقام‌های محلی لوگر برای بانوان باسواد زمینه‌ی کار و برای بانوان بی‌سواد زمینه‌ی آموزش را فراهم کند، مشکل‌های آن‌ها حل خواهد شد.
مسؤولان ریاست امور زنان لوگر نیز مشکل‌های بانوان این ولایت را می‌پذیرند و می‌گویند، آنان در این زمینه تا حد امکان تلاش کرده‌اند.
شیما زرگر، رییس امور زنان لوگر به سلام‌وطندار می‌گوید، بیش از 100 بانوی تازه‌فارغ‌شده را برای فراگیری تجربه‌ی کاری به نهادهای دولتی و غیردولتی معرفی کرده‌اند.
عنیتا غضنفری، مدافع حقوق زن در لوگر به سلام‌وطندار می‌گوید، در زمینه‌ی سوادآموزی و ایجاد شغل برای بانوان لوگر نسبت به گذشته فعالیت بیشتری شده است.
بانو غضنفری می‌گوید، حکومت باید برای ایجاد شغل و نجات بانوان از بی‌سوادی تلاش کند.
اما فعالان حقوق زنان در لوگر می‌گویند، روند آموزش بانوان در این ولایت با محدودیت‌هایی روبه‌رو شده است و طالبان در مرکز این ولایت و ولسوالی‌های برکی‌برک، محمدآغه و خوشی نمی‌گذارند تا دختران از صنف ششم به بالا درس بخوانند.
مسؤولان ریاست امور زنان، فعالان حقوق زن و اعضای نهادهای مدنی به یکصدا از حکومت و جامعه‌ی جهانی می‌خواهند تا برای بانوان این ولایت زمینه‌ی کار، آموزش، بهداشت و آگاهی‌دهی از حقوق‌شان را فراهم کند.
