برخلاف مردان که در برقراری رابطهی جنسی نیاز زیادی به پیشنوازی ندارند؛ زنان برای آمادهشدن نیاز زیاد به پیشنوازی و معاشقه دارند. به این معنا که در صورت آماده بودن شرایط برای مرد، تنها جرقهیی کافیست که او را آمادهی برقراری رابطهی جنسی کند. اما در مورد زنان قضیه فرق میکند؛ زیرا زن زمانی آمادهی برقراری رابطه میشود که از نظر روانی و احساسی آماده شده باشد و این امر زمانی ممکن است که شریک زندگیاش بتواند او را از نظر روانی و احساسی آماده کند.
برای اینکه زنان آمادهی برقراری رابطهی جنسی شوند باید به مغازلهی احساسی یا عاطفی اولویت داده شود؛ زیرا پژوهشهای که انجام شده نشان میدهد که اکثر زنان از این موضوع شکایت دارند که مردان بدون نوازش عاطفی سراغ نوازشهای جسمانی میروند. اگر مردان موضوع نوازش عاطفی را در نظر نگیرند، برقراری رابطهی جنسی در چنین شرایطی نه تنها برای زن لذتبخش و رضایتبخش نیست که برای او القا کنندهی سوء استفاده است. برای برقراری یک رابطهی جنسی موفق، باید قلب زن سرشار از عشق و محبت شود.
نگرش بانوان در مورد رابطهی جنسی با آقایان متفاوت است؛ زیرا رابطهی جنسی برای بانوان بخش کوچکی از یک هدف بزرگتر است. هدف بزرگتر چیزی نیست جز همان ایجاد صمیمیت با شریک زندگییی که خانمها دوستشان دارند. به باور بسیاری از خانمها پیوند عاطفی با پیشنوازی احساسی سبب ایجاد صمیمیت میشود و صمیمیت همراه با گفتوگوهای محبت آمیز زنان را در برقراری رابطه جنسی رضایتبخش یاری میکند. این درحالی است که اکثر مردان به رابطهی جنسی، بیشتر به عنوان برطرفکننده میل جنسی یا فرونشاندن عطش جنسی مینگرند، که احساس عاطفی در آن خیلی نقش ندارد.
البته دیدگاه مردان نیز منطقی و طبیعی است؛ زیرا هورمونهای تستوسترونی که در بدن مردان تولید میشوند، احساس و میل جنسی را در مردان برانگیخته و آنها را در تکاپو میاندازد تا این نیاز را با عمل جنسی برطرف کنند. در صورتیکه مقدار این هورمونها در بدن زن بسیار پایین است، به همین دلیل انگیزهی خانمها در برقراری رابطهی جنسی نسبت به مردان کمتر است و برعکس صمیمیت و محبت برای آنها بیشتر اهمیت دارد.
مرد اگر بتواند فضای صمیمی و محبتآمیز ایجاد کند، شرایط را به گونهی رقم زده است که احساس عاطفی را در همسرش برمیانگیزد. احساسی که برقراری رابطهی جنسی لذتبخش را برای زن و شوهر میسر میسازد و اگر این فضای صمیمیت به گونهی منظم ادامه پیدا کند و زن بتواند با این فضا پیوند احساسی برقرار کند، رابطهی جنسی تبدیل به احساس صمیمیت در زن میشود. این امر سبب میشود که زن با رضایت کامل نیازهای جنسی شوهرش را برآورده کرده و به شوهر نیز این امکان را میدهد که نیازهای احساسی او را بیشتر در نظر بگیرد.
همانطوریکه گفته شد، رابطهی جنسی برای اکثر خانمها یک تجربهی احساسی و عاطفی مبتنی بر محبت و صمیمیت است. گفتوگوهای محبتآمیز و صمیمی نباید به اتاق خواب یا رختخواب خلاصه شود، بلکه این تجربه باید در مکانهای دیگر نیز تا آنجا ادامه پیدا کند که قلب یا همان تحریک پذیرترین عضو بدن زن پر از محبت و عشق شوهرش شود؛ زیرا همهی اینها لازمه و مقدمهیی است برای داشتن یک رابطه جنسی رضایتبخش. مقدمهیی که با دادن هدیه، گفتوگوهای محبت آمیز و اهمیت دادن به نگرش زن شروع شده و در نهایت با یک رابطهی جنسی کاملا رضایتبخش پایان میپذیرد، پایانی که برای زن و شوهر دلپذیر خواهد بود.
به یاد داشته باشید که مشاجره و حرفهای زننده در زنان فاصلهی احساسی ایجاد میکند و میل جنسی آنها را به شدت کاهش میدهد. چیزی که مردان آن را درک نمیکنند؛ زیرا مشاجره بر میل جنسی مردها تاثیری ندارد، به همین دلیل است که مردها پس از مشاجره، جدا از اینکه قبلن چه اتفاقی افتاده، از همسران خود توقع دارند تا خواستههای جنسی آنان را بپذیرند. بنابراین تا جایی که ممکن است هر دو طرف باید پیش از برقراری رابطهی جنسی از مشاجره و حرفهای زننده پرهیز کنند.