مسؤولان اتحادیه تولید کنندهگان کفشهای داخلی میگویند، پیش از این سالانه یک میلیون جفت کفش تولید میکردند، اما اکنون تولیدات کفش افزایش یافته که به چهارونیم میلیون جفت کفش در سال میرسد.
محمدآصف جامی، رییس اتحادیه کفشدوزان کشور میگوید، تلاش میکنند تا با امکانات اندکی که دارند تولیداتشان از نگاه طرحوکیفیت با تولیدات بیرونی رقابت کند.
آقای جامی میافزاید، در حال حاضر بازار خوبی برای کفشهای داخلی در کشور وجود دارد و اگر حکومت از تولیدات داخلی به گونۀ جدی پشتیبانی کند تمامی کارخانههای کفشدوزی سالانه توانایی تولید 10 میلیون جفت کفش را دارند.
اما شماری از کفشدوزان از دولت میخواهند که برای رشد صنعت کفشدوزی در کشور توجه کند.
غلام نبی، یکی از این کفشدوزان از دولت میخواهد که برای رشد تولیدات کفش داخلی تعرفۀ گمرکی بر واردات کفشهای خارجی را افزایش دهد تا مردم بیشتر به خرید تولیدات داخلی روی آورند.
محمدقربان حقجو، معین وزارت تجارت و صنایع، رشد تشبثات کوچک و میانه را در پیشرفت اقتصاد کشور و ایجاد جایکار با اهمیت میداند. او میگوید، در سالهای پسین افزون بر صنعت کفشدوزی، صنایع چرمدوزی، صنایع چوبی و ساختههای دستی در کشور هزاران جایکار را ایجاد کرده است.
مسؤولان اتحادیه تولید کنندهگان کفش، نبود زمین، برق، واردات کفشهای خارجی کمکیفیت، نبود مواد خام و تعرفههای بلند شهرداری را از بزرگترین مشکلات فراراه کاروبارشان عنوان میکنند.
به گفته آنان، در سراسر کشور بیش از 600 کارخانه کفش وجود دارد که از این میان بیش از 300 کارخانه فعال و بیش از 200 کارخانۀ آن نیمه فعالیت اند.