آن‌چه را که ما در مورد ماسک‌ها نمی‌دانیم به عبارتی به همان اندازه مهم است که ما در بارۀ این محصول می‌دانیم. استفاده از ماسک N95 به همان اندازه که می‌تواند استفاده‌کنندۀ آن را از مبتلا شدن محافظت کند به همان اندازه نیز از سرایت ویروس از دارندۀ ماسک به دیگران جلوگیری می‌کند. اما ماسک‌های عادی جراحی و ماسک‌های خانه‌گی چه؟
مطالعاتی علمی‌یی که در این زمینه انجام شده، نشان می‌دهد که قدرت این نوع ماسک‌ها در محافظت دیگران از شما به مراتب بیش‌تر از محافظت شما از دیگران است. در فضای شیوع یک بیماری، جلوگیری از ویروس برای هر دو طرف (سرایت ویروس از شما به دیگران و برعکس) به یک اندازه مهم است.
رئیس‌جمهور ترامپ روز سوم اپریل اعلام کرد که مرکز کنترل و پیش‌گیری بیماری آمریکا برای جلوگیری از انتشار ویروس توصیه کرده است که تمام مردم باید از ماسک‌های پارچه‌یی استفاده کنند. مشخص نیست که این اقدام تا حدی عملی خواهد شد، زیرا دست‌کم در بخش‌های از آمریکا پوشیدن ماسک القاکنندۀ یک نوع حس به مردم است. جسیکا بیرگ، رئیس دانشکدۀ حقوق و استاد بهداشت عمومی دانشگاه ویسترن ریزیف می‌گوید، مردم فکر می کنند، کسانی که ماسک استفاده می‌کنند بیمار اند و این موضوع به نحوی عیب محسوب می‌شود. در کشورهای شرقی مردم در دروان انفلونزای فصلی برای محافظت از دیگران ماسک استفاده می‌کنند و وقتی این‌جا می‌آیند و می‌بینند که ما ماسک استفاده نمی‌کنیم برای‌شان تعجب‌آور و وحشت‌آور است.
اگر ماسک به اندازۀ کافی برای همه وجود نداشته باشد، باید اولویت استفاده از ماسک به کسانی داده شود که در معرض تهدید کوید-19 قرار دارند و یا از این بیماری رنج می‌برند. به این معنا که اولویت باید به کهن‌سالان و کسانی که دارای بیماری زمینه‌یی اند داده شود. جسیکا بیرگ در این مورد می گوید، اگر هدف اصلی ماسک محافظت استفاده‌کنندۀ آن باشد، باید کسانی از ماسک استفاده کنند که خیلی در رفت و آمدند و با افراد زیادی در تماس اند.
نانسی کاس، معاون ریاست صحت عامۀ موسسه برمن دانشگاه جان هاپکنز می‌گوید، یکی از دوستانم که در یک مجتمع آپارتمانی زنده‌گی می‌کند به من گفت: وقتی از ماسک استفاده می‌کنم اعضای دیگر این مجتمع با من وارد بالابر/لفت نمی‌شوند. او می گوید، دوست دیگرم گفت که وقتی برای خرید مواد خوراکی به فروشگاه می‌روم، از ماسک استفاده می‌کنم و با این ترفند مردم را از خود دور نگه‌میدارم.
دقیق مشخص نیست که استفاده‌کننده‌گان ماسک اشتباهاً به دیگران علامت می‌دهند که آنان بیمار اند یا فکر می‌کنند که حالا زمان آن است تا فاصلۀ اجتماعی را حفظ کنیم. با این حال، خانم کاس می‌گوید: احتمال حالت دومی خیلی بیش‌تر است و این دلیلی برای از خودگذشتهگی است، زیرا به گفتۀ او، کسانی که ماسک استفاده می‌کنند افراد سالم اند، اما آنان می‌خواهند در این شرایط فاصله اجتماعی را رعایت کنند.
سوزان ریورا، استادیار فلسفه و اخلاق و معاون بخش تحقیقاتی و مدیریت فن‌آوری دانشگاه کیس ویسترن در ایمیلی که به مجلۀ تایمز فرستاده، نوشته است که اصول اخلاقی ایجاب می‌کند تا ماسک‌های پزشکی را به پزشکان، کارمندان بخش صحی و دیگر کسانی که در خط مقدم مبارزه با بیماری اند و برای محافظت از خود به شدت به این ماسک‌ها نیاز دارند، واگذار کنیم، زیرا، این نوع ماسک‌ها به اندازۀ کافی در دست‌رس نیست. به گفتۀ او، کسانی که در بخش صحی فعالیت نمی‌کنند بهتر است از ماسک‌های پارچه‌یی و خانه‌گی استفاده کنند.
مبحث اخلاقی دیگری که مطرح می‌شود، موضوع احتکار است. قانون پذیرفته‌شدۀ اخلاقی در سطح جهان این است که در دوران بحران غذا، آب، باتری، پوشک/پمپر، دستمال کاغذی و چیزهای دیگر از جمله ماسک را بیش اندازه نخرید و انبار یا احتکار نکنید. هرچند انبار بیش از نیاز مواد در دوران بحران طبیعی است، اما کاملاً خودخواهانه و گمراه‌کننده است. جاناتان هدت، استاد اخلاق و رهبری دانشکدۀ اقتصاد دانشگاه نیوریارک می‌گوید، کسی به خاطر داشتن تنها یک ماسک نباید مقصر شناخته شود، به ویژه کسانی که با افراد در معرض خطر زنده‌گی می‌کنند.
بار ادای مسئولیت اخلاقی تنها به عهدۀ افراد عادی جامعه نیست، بلکه افرادی که قانون را می‌نویسند و می‌سازند و آن را اعمال می‌کنند نیز در این زمینه مسئولیت دارند. خانم کاس می‌گوید: مقامات باید خیلی خیلی محتاط باشند، توصیه‌های را که ارایه می‌کنند باید با اطلاعات منطقی پشتیبانی شوند و اگر چنین اطلاعاتی را نداشته باشیم، مجبور نیستم چیزی را به مردم توصیه کنیم. توصیه‌های جدید استفاده از ماسک شاید نشانه‌یی این باشد که دولت‌ها تلاش می‌کنند وضعیت را بهتر بسازند تا مردم موضوعات اخلاقی را در نظر گرفته و از آن پیروی کنند.
منبع: مجله تایمز
برگردان: علی احمدی
