مرکز پزشکی دانشگاه کلمبیا در تحقیق تازۀ خود میگوید، مادرانی که تحت فشارهای روانی و جسمی قرار دارند، کمتر فرزندان پسر به دنیا میآورند و بیشتر تولدهای پیش از وقت را تجربه میکنند.
کاترین مونک، سرپرست بخش صحت روانی زنان این دانشگاه میگوید، رحم اولین خانۀ قابل نفوذ است و نطفههای پسر در رحم آسیبپذیرترند.
به صورت طبیعی، در مقابل هر 100 تولد دختر، 105 پسر به دنیا میآید، اما جنین پسر بیشتر در حوادث و جنگها از بین میروند.
در نتیجۀ بررسی زنانی که در این تحقیق شرکت کردهاند، زنانی که فشار خون بالا و علایم فشارهای جسمی دارند، در برابر هر 9 دختر به گونۀ متناسب 4 پسر به دنیا میآورند. زنانی که دچار فشارهای روانی هستند، در برابر هر سه دختر، احتمال به دنیا آوردن 2 پسر را دارند، اما تمام این زنان زایمان عادی داشتهاند.
خانم مونک میگوید، نتیجۀ تحقیقات همچنان نشان داده که میزان کاهش تولد جنس مذکر بستهگی به تحولات عظیم دارد. به گفتۀ خانم مونک، یکی از دلایل این کاهش میتواند ترور رئیس جمهور کندی و حملات یازدهم سپتامبر بالای برجهای دو قلوی نیویورک باشد.
این تحقیق نشان میدهد، زنانی که تحت استرس قرار دارند، در مقایسه به زنانی که تحت فشار کمتری قرار دارند، بیشتر دچار زایمانهای پیش از وقت میشوند.
نقش حمایت اجتماعی
مونک میگوید، به صورت شگفتآوری، زنانی که دوست نزدیکی دارند یا مطمئناند که کسی در هنگام مشکلات به دادشان میرسد، کمتر دچار زایمانهای ناقص یا پیش از وقت میشوند.
شگفتآورتر این است، زنانی که حمایت اجتماعی بیشتر کسب میکنند، احتمال به دنیاآوردن فرزندان پسر از سوی آنها بیشتر بیشتر است. به گفتۀ مونک، این حمایت میتواند از سوی خانواده و دوستان صورت گیرد. این حمایت حس وابستهگی به جامعه و خانواده را برای زنان بیشتر میکند و نگرانیشان را کاهش میدهد.
دکتر کریستینا پینفیلد، پروفیسور دانشگاه نیویورک میگوید، حمایت اجتماعی برای ایجاد اعتماد به نفس برای مادران بسیار مهم است.
پینفیلد میگوید، بارداری یک تجربۀ مهم در زندهگی زنان است که همزمان با تعریف مجدد از خود، خانواده و جامعه به همراه است؛ بنابراین تعجبآور نیست که چندین مطالعه نشان داده وقتی برنامههای حمایت اجتماعی را به زنان باردار ارائه دهیم، پیشرفتهای روانی و اجتماعی آنان را میبینیم.
استرس مزمن و بارداری
بر اساس مطالعات، در حدود 30 درصد زنان باردار در جهان از فشار روانی و اجتماعی ناشی از فشار شغلی یا افسردهگی رنج میبرند.
این مطالعات تنها چگونگی تأثیر استرس در بارداری را مورد بررسی قرار نداده، بلکه به نقش هورمون استرس کورتیزول نیز اشاره کرده است. کورتیزول بخشی از سیستم هشدار بدن است که سطح بالای آن میتواند فشار خون را افزایش داده و فرد را برای ابتلا به بیماری آماده کند.
یک تحقیق دیگر نشان میدهد که زنان تحت فشار، هورمون کورتیزول در آنان در سطح بلندی قرار دارد.
لورا برمن، استاد روانپزشکی بالینی در دانشگاه فینبرگ میگوید، استرس در دوران بارداری برای مادر و کودک خطرناک است. برمن میافزاید، استرس سبب میشود کودک پیش از وقت، بعد از وقت یا با وزن کم متولد شود.
استرس؛ بخشی از زندهگی انسانها
استرس بخشی از زندهگی انسانهاست. در حقیقت استرس «خوب» باعث ایجاد انگیزه و توجه میشود، اما وقتی از حد معمول بگذرد، خطرناک است. پینفیلد میگوید، اکثر زنان حداقل سالانه یک بخش پُراسترس در زندهگیشان داشتهاند و تجربۀ استرس در دوران بارداری غیرقابل پیشگیری است.
او میگوید، زنانی که مادران خوبی هستند، وقتی با استرس مواجه میشوند، با خواب منظم، تمرین و رژیم غذایی مناسب تلاش میکنند تأثیر آن را کاهش دهد.
این دانشمندان میگویند، برای کاهش استرس در زنان باردار، گروههای حمایت از بارداری، متشکل از افراد خانواده، دوستان و مخصوصاً شوهر باید تشکیل شود و در راستای بهبود وضعیت زنان باردار تلاش کنند.
منبع: سیانان
برگردان: مریم مهتر