روز گذشته شورایی متشکل ار رهبران پیشین جهادی زیر نام «شورای حراست و ثبات افغانستان» اعلام موجودیت کرد، اما شماری از آکاهان در این باره میگویند که تشکیل این شورا به سود کشور نیست.
این آگاهان به این باورند، چهرههایی که در این شورا حضور دارند، افراد بلندپایۀ حکومت پیشین اند و دستاوردی مثبت در دوران کاری خود نداشته اند.
طاهر هاشمی، آگاه سیاسی میگوید که بیشتر اعضای این شورا در دوران حکومت آقای کرزی نتوانسته اند کارکرد خوبی از خود به جا بگذارند. آقای هاشمی علت تشکیل این شورا را نرسیدن برخی از اعضای آن در پُستهای بلند دولتی عنوان میکند.
او همچنان بیشتر نابسامانیهای کنونی کشور را میراث دوران حامد کرزی و زمانی میداند که اعضای شورای تازهتشکیل حراست در سمتهای بالا وظیفه داشته اند.
لطیف نظری، یکی دیگر از آگاهان سیاسی میگوید که تشکیل این شورا میتواند دو جنبه داشته باشد؛ یکی این که امکان دارد شورای حراست و ثبات کشور برای امتیازطلبی از حکومت تشکیل شده و اعضای آن در تلاش تضعیف حکومت به گونۀ عقدهمندانه باشند و دوم، ممکن است این شورا به عنوان اپوزیسیون عرض اندام کرده و با نقد حکومت، ضعفها را به قوت تبدیل کند.
شماری از اعضای مجلس نیز میگویند که اعضای شورای حراست به دلیل عدم شمولیت در قدرت دست به تشکیل این شورا زده اند.
صالحمحمد صالح، عضو مجلس نمایندهگان در این باره گفت که بیشتر اعضای شورای حراست مجاهدین هستند و به خاطر سهیمنبودن در قدرت در ساختار این شورا سهیم شده اند.
اللهگل مجاهد، یکی دیگر از اعضای مجلس نیز میگوید که باید شهروندان کشور برای استوار نگهداشتن حکومت قربانی دهند و به سادهگی در جریان مخالف قرار نگیرند. او میگوید که بزرگان قومی، رهبران جهادی و شهروندان باید از حکومت حمایت کنند.
شورای حراست و ثبات افغانستان خود را بزرگترین اپوزیسیون سیاسی حکومت وحدت ملی خوانده است و عبدالرب الرسول سیاف، محمداسماعیل خان، یونس قانونی، عبدالهادی ارغندیوال، زلمی رسول، صادق مدبر، محمدعمر داوودزی، بسمالله محمدی، عبدالرحیم وردک و عبدالرؤوف ابراهیمی از چهرههای مشهور این شورا هستند.