آزار و اذیت جنسی در ادارات دولتی، زنان غزنی را خانه‌نشین کرده است

با وجودی که سالانه صدها دختر از دانشگاه‌ها و مکتب‌های غزنی فارغ می‌شوند، اما هنوز هم حضور بانوان در ادارات دولتی این ولایت بسیار کم‌رنگ است. فعالان زن می‌گویند که علاقه‌مندی و ظرفیت کاری بانوان غزنی برای کار و فعالیت بیرون از خانه زیاد است، اما آزار و اذیت جنسی در ادارات دولتی زنان را از کار خارج از خانه دل‌زده کرده است.

زین‌العرب میری از فعالان زن در غزنی به سلام‌وطندار می‌گوید که دختران زیادی را می‌شناسد که تحصلات عالی دارند و خانواده‌های‌شان نیز آن‌ها تشویق می‌کنند که در بیرون از خانه کار کنند؛ اما مشکلات اخلاقی در درون ادارات دولتی سبب شده تا این دختران از ترس آبروی‌شان جرأت نکنند در این ادارات مشغول به کار شوند.

خانم زین‌العرب می‌گوید که دختران جوانی را می‌شناست که به دلیل تن ندادن به خواسته‌های غیری اخلاقی مدیران و مسؤولان ادارات محلی مجبور به استعفا شده و یا از کار بر کنار شده اند. خانم زین‌العرب از خانم جوانی مثال می‌زند که در شورای ولایتی غزنی مشغول کار بود؛ اما نظر به خواست‌ها و تقاضاهای یکی از وکلای این شورا، مجبور به ترک شغلش شده است.

فاطمه رحیمی نمایندۀ مردم غزنی در شورای ولایتی نیز می‌گوید که در کنار فساد اداری، فساد اخلاقی نیز از دلایل اصلی عدم حضور دختران در ادارات دولتی ولایت غزنی است. این بانو می‌گوید که زنان به دلیل عدم استقلال مالی و نداشتن روابط سیاسی با اربابان قدرت نمی‌توانند در کرسی‌های ریاست، آمریت و مدیریت‌های عمومی راه یابند؛ و مجبورند در بست‌هایی کار کنند که آخرش یا ذلت است یا استعفا.

شکریه ولی رییس امور زنان ولایت غزنی، مشکلات اجتماعی و فرهنگی را دلیل کم‌‌رنگ بودن حضور زنان در ادارات دولتی می‌داند. خانم ولی می‌گوید که ریاست امور زنان، عضو هیأت برگزاری آزمون‌های اصلاحات اداری است و امتیاز ویژه‌یی برای بانوانی که درخواست کار می‌دهند، در نظر می‌گیرد.

خانم ولی می‌گوید که دختران بیشتر علاقه دارند تا در اداراتی کار کنند که از سوی خود بانوان اداره می‌شود. ادارات دولتی‌یی چون ریاست امور زنان، ریاست آموزش و پرورش و ریاست صحت عامه، از جمله اداراتی است که بانوان بیشتر علاقه‌ دارند در آن‌ها مشغول کار شوند.

رییس امور زنان غزنی می‌گوید که به دلیل آن که تا کنون شکایت رسمی از آزار و اذیت کارمندان زن در ادارات دولتی این ولایت دریافت نکرده، نمی‌تواند این معضل را تأیید کند.

فعالان حقوق زن در کنار فساد اداری، ناامنی، عرف و سنت‌های ارتجاعی، فساد اخلاقی و آزار و اذیت جنسی در ادارات را ضربۀ مهلکی بر سازۀ حضور اجتماعی زنان افغانستان می‌دانند.