حبیب الرحمان نام سربازی است که 5 سال پیش به ارتش پیوست. او در ولایت‌های مختلف به میدان رفته و خم به ابرو نیاورده است؛ اما رنج دوری از خانواده برایش سنگین است.
این سرباز ارتش، سه ماه است که به خانه‌اش نرفته است و تنها راه ارتباط با خانواده و کودک 5 ساله‌اش صحبت تیلفونی بوده است.
حبیب الرحمان می‌گوید، دفاع از وطن و تأمین امنیت مردم برایش اولویت دارد و برای همین است که رنج دوری از خانواده را تحمل می‌کند.
این سرباز ارتش تنها نان‌آور خانوادۀ 10 نفری‌اش است که با 19 هزار افغانی حقوق ماهوارش، مخارج زندگی آنان را تأمین می‌کند.
به گفتۀ حبیب الرحمان، حقوق ماهانۀ او به خوبی می‌تواند نیازمندی‌های خانواده‌اش را بر طرف کند و او برای رسیدگی به دیگر کارهای خانه‌اش، از رخصتی‌های سالانۀ خود استفاده می‌کند.
او انگیزۀ سربازی‌اش در صفوف ارتش ملی را دفاع از وطن و سرکوب دشمنان مردم افغانستان عنوان می‌کند و می‌گوید، آماده است که در این راه جانش را فدا کند.
حبیب الرحمان با آن‌که تمرین‌های سخت نظامی را در سال‌های گذشته تجربه کرده؛ اما هنوزهم همه روزه با دیگر سربازان در لوای دوم ارتش در بدخشان سرگرم تمرینات نظامی است تا بیشتر از هر زمانی آمادۀ حمله یا دفاع باشد.
این سرباز ارتش می‌گوید، تجربه‌های زیادی را از جریان فعالیت‌های نظامی کسب کرده و اکنون از تجربه و تجهیزات خوبی بر خوردار است.
در همین زمینه:
حبیب الرحمان خاطره‌های تلخی را نیز از میدان‌های نبرد و جنگ‌های خونین دارد؛ خاطرات از دست دادن هم‌سنگران و گیرماندن در دام گروه طالبان. او می‌گوید که چندین بار با بکارگیری روش‌های نظامی که فراگرفته بود، توانسته خود و هم‌سنگرانش را از کمین طالبان نجات دهد.
حبیب الرحمان که اکنون برای رفتن به یک مأموریت نظامی آمادگی می‌گیرد، می‌گوید، در تمام مأموریت‌های نظامی بیش از آن‌که به حفاظت از جان خودش فکر کند، به چگونگی جلو گیری از تلفات غیرنظامیان می‌اندیشد.
به گفتۀ حبیب الرحمان، در یکی از مأموریت‌های نظامی به دلیل آن‌که در پی حملات توب‌خانه‌یی گروه طالبان به غیرنظامیان آسیب نرسد، میدان نبرد را خالی کرده‌اند.
حبیب الرحمان که در جریان 5 سال ماموریتش شاهد نبردهای خونین بوده است، می‌گوید، آرزو دارد که روزی جنگ افغانستان به پایان برسد و بجای جنگیدن در میدان‌های نبرد، با خاطر آسوده در کنار خانواده‌اش زندگی کند.
